Σάββατο 7 Μαρτίου 2015

Οι εκπρόσωποι του μοναχισμού αποτελούν διαχρονικά σύμβολα εγκρατείας και αυταπαρνήσεως

Η αυστηρότητα του ενδύματος τους, που κάθε κομμάτι του, έχει σημειολογικό συμβολισμό, δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο από τους σχεδιαστές της μόδας…



…Μερικοί το αντέγραψαν και το ενσωμάτωσαν σε συλλογές τους, ως δείγμα απολύτου μινιμαλισμού, ενώ άλλοι εμπνεύστηκαν από αυτό και ακολούθησαν τις απέριττες γραμμές του 



Το μοναχικό ένδυμα αποτελείται από διάφορα κομμάτια, τα οποία φοριούνται με συγκεκριμένη σειρά κατά την ώρα της “μοναχικής κουράς” (χειροτονίας)… …Σε αυτήν, ο δόκιμος μοναχός ή μοναχή προσέρχεται ανυπόδητος, ασκεπής, φορώντας μόνο έναν απλό λευκό χιτώνα… …Με αυτόν, τον τρόπο, δηλώνει συμβολικά, ότι έχει απορρίψει οτιδήποτε κοσμικό…. …Στην συνέχεια, φορά το “λέντιον” (ή “ζωστικό” ή “αντερί”), το οποίο είναι μαύρου χρώματος και ονομάζεται: “χιτώνας δικαιοσύνης”… …Η λέξη: “δικαιοσύνη” σημαίνει για τους μοναχούς, αρετή και ο μοναχός φορώντας το χιτώνα της, οφείλει να γίνει πρόθυμος για κάθε αρετή… …Το μαύρο χρώμα του, δηλώνει το πένθος του, για την “ξενιτεία” από τον κόσμο... …Έπειτα, ο μοναχός ή η μοναχή ενδύεται τον “ανάλαβο” (“πολυσταύρι”), ο οποίος φοριέται από τους ώμους μπροστά και πίσω, σταυροειδώς και σχηματίζει το σημείο του σταυρού, όχι μία, αλλά πολλές φορές... …Αυτός συμβολίζει τον σταυρό, που αναλαμβάνει επί των ώμων του, ο μοναχός, απαρνούμενος τα κόσμια, ακολουθώντας τον Ιησού… …Ακόμη, το “πολυσταύρι” συμβολικά περιβάλλει με τους σταυρούς του, το σώμα των μοναχών, προστατεύοντας το από παντός πονηρού… …Ακολούθως, ζώνεται γύρω απ' τη μέση του δερμάτινη ζώνη “εις νέκρωσιν σώματος και ανακαίνισιν πνεύματος”… …Η ζώνη αποτελεί σημείον σωφροσύνης, καθαρότητας, “νεκρώσεως των κινήσεων” της σάρκας και ισχύος εναντίον των παθών… …Στην συνέχεια, φορά τα σανδάλια, με τα οποία, όπως λένε τα λόγια της “μοναχικής κουράς”, ετοιμάζεται να διαδώσει το ευαγγέλιο της ειρήνης… …Συμβολικά, τα σανδάλια, τον προφυλάσσουν από τα δαγκώματα του “νοητού όφι”… …Ακολουθεί το “παλλίον” (“εξώρασο”, “Μεγάλο Σχήμα”) του “μεγάλου και αγγελικού σχήματος”, που χαρακτηρίζεται ως στολή αφθαρσίας και σεμνότητος… …Κατόπιν, ενδύεται το “κουκούλιον”, ως “περικεφαλαία ελπίδος” για την εξύψωση του νου του, μέσω της ταπεινοφροσύνης και της ακακίας… …Το “κουκούλιον” κρέμεται μπροστά και πίσω, εκεί όπου βρίσκονται το λογιστικό και η καρδιά… …Σκεπάζει δε, το κεφάλι των μοναχών, για να μην θεωρηθεί ότι έχουν “ασκεπή” και ακάλυπτα τα αισθητήρια τους... …Τελευταία, ενδύεται το “μανδύα”, ο οποίος θεωρείται το “τελειώτατον ένδυμα” και το περιεκτικό όλων, που συμβολίζει την “σκεπαστική δύναμη του Θεού”… …Αυτό δεν έχει μανίκια, πράγμα που σημαίνει ότι καθ' όλη, την ζωή του, τα μέλη του θα είναι νεκρά για κάθε κοσμική εργασία και αμαρτία… …Αφήνει δε, ελεύθερο μόνο το κεφάλι, για να βλέπει προς το Θεό και να φρονεί τα θεία… …Στο σύνολο τους, όλα τα ρούχα του μοναχού εικονίζουν τη “νέκρωση” του Ιησού... …Ως “τάφος” εικονίζεται ο μανδύας και ως “εντάφια” τα υπόλοιπα ρούχα… …Ο “ανάλαβος” και το “Μεγάλο Σχήμα”, δηλώνουν ότι ο μοναχός είναι “εσταυρωμένος” για τον κόσμο, όπως το υποσχέθηκε… …Το κουκούλιο του, εικονίζει το “σουδάριο”, στο οποίο μαζί με τα “σπάργανα”, τυλίχθηκε ο Εσταυρωμένος, όταν απέθανε… …Έτσι, ο μοναχός μιμείται με το σχήμα του, τον Ιησού… …Σε όλη του, τη ζωή πλέον, ότι φορά, θα του υπενθυμίζει ότι “συνεσταυρώθηκε” με το Χριστό και “συνεκρώθηκε” μαζί Του, ενώ οφείλει να αγωνιστεί για να “συναναστηθεί” και να “συνανυψωθεί” στην Βασιλεία των Ουρανών.


Στις μέρες μας, η αυστηρή παρουσία των μοναχών έγινε θέμα πολλών editorial, σε γνωστά περιοδικά μόδας, με χαρακτηριστικότερο το τολμηρό “Nun Head” του Sebastian Faena, που δημοσιεύθηκε στο χειμερινό τεύχος (F/W 2008), του περιοδικού POP και στο οποίο πρωταγωνιστούσαν τα σημερινά supermodel: Angela Lindvall, Missy Rayder, Maryna Linchuk, Magdalena Frackowiak, Jourdan Dunn, Guinevere Van Seenus και Andres Segura.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΣΧΟΛΊΟΥ
Τα σχόλια στό 07magazine men'sblogspot υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων είναι (αστική και ποινική) και βαρύνει τους σχολιαστές.