Ο Αχιλλέας είχε κάποτε οικογένεια. Ζει κάτω από τη γέφυρα στην Κωνσταντινουπόλεως. Κανονικό σπίτι. Το βράδι ανάβει μια μικρή φωτιά να ζεσταθεί. Κάποτε είχε οικογένεια. Έκανε ένα χρόνο φυλακή για χρέη και όταν βγήκε είχαν γίνει όλα συντρίμμια.
« Η γυναίκα μου πήρε τα παιδιά και έφυγαν και δεν τα έχω δει εδώ και τρία χρόνια. Δεν είχα που να πάω, δε μπορούσα να ζητιανεύω, έκανα ψιλομεροκάμματα. Κανένας δε θέλει να πάρει κάποιον σε μια δουλειά ούτε όταν έχει βγει από τη φυλακή, ούτε όταν δεν έχει σπίτι».
Ο Αχιλλέας άρχισε να κάνει θελήματα στη γειτονιά, αλλά δεν καταφέρνει να πιάσει ούτε δωμάτιο. «Όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο δύσκολα βρίσκεις κάτι. Μαθαίνεις στο δρόμο, είσαι λιγότερο καθαρός, δεν έχεις ρούχα.
Πλένομαι στην Ευριπίδου και όταν έχω λίγα ευρώ κουρεύομαι. Στο Δήμο δε μου αρέσει καθόλου, ούτε είμαι άστεγος επειδή μου αρέσει».
Ο Αχιλλέας έχει φτιάξει ένα αληθινό νοικοκυριό από τα σκουπίδια που όπως λέει βρίσκει θησαυρούς και βγάζει μεροκάματο. «Πολλές νύχτες πλησιάζουν εδώ διάφοροι, έχω ακούσει πολλές ιστορίες με κλεψιές και ξύλο αλλά εμένα δε μου έχει τύχει.
Όταν μια μέρα βρω μια δουλειά, θέλω να πάω σε ένα καφενείο, να κάτσω και να πιώ καφέ και να μη με κοιτάζουν. Είμαι σαράντα πέντε χρονών και μοιάζω εξήντα, το ξέρω.
Θα ήθελα στις επόμενες γιορτές να κοιμηθώ σε ένα σπίτι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΣΧΟΛΊΟΥ
Τα σχόλια στό 07magazine men'sblogspot υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων είναι (αστική και ποινική) και βαρύνει τους σχολιαστές.