Μία γυναίκα, 18 διαφορετικά πρόσωπα

Πριν δύο μήνες είχαμε διαβάσει για τη δημοσιογράφο Ester Honing, η οποία θέλησε να στείλει μία φωτογραφία της, σε γραφεία photoshop από όλο τον κόσμο.


Το αίτημα της ήταν: “Κάντε με όμορφη”, θέλοντας να ανακαλύψει τα πρότυπα ομορφιάς που επικρατούν σε χώρες ανά τον κόσμο, να αγγίξει την τέλεια εικόνα, και εν τέλει να προσπαθήσει να δώσει μία απάντηση για το αν υπάρχει αντικειμενική ομορφιά.

Τελικά η ομορφιά τουλάχιστον όσον αφορά την εξωτερική εικόνα ποικίλει από πολιτισμό σε πολιτισμό και μάλλον θα λέγαμε πως είναι κάτι υποκειμενικό.

Τώρα, μία νέα δημοσιογράφος, Priscilla Yuki Wilson, επιχείρησε να κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα, στέλνοντας μία φωτογραφία της, σε 18 χώρες ανά τον κόσμο, με το ίδιο ακριβώς αίτημα.

Η διαφορά είναι ότι Priscilla Wilson, είναι μιγάδα και προέρχεται από διαφορετικές φυλές. Σκοπός αυτού του εγχειρήματος ήταν να εκθέσει τα πρότυπα ομορφιάς γυναικών, που προέρχονται από διαφορετικά υπόβαθρα. Και έτσι λοιπόν, το έκανε.

Λαμβάνοντας τις φωτογραφίες και βλέποντας τα αποτελέσματα, ανακάλυψε πως το χρώμα του δέρματος της, σε αρκετές φωτογραφίες ήταν πειραγμένο, και πιο φωτεινό ενώ τα διαφορετικά φυλετικά χαρακτηριστικά της έχουν υποστεί κάποια αλλοίωση.

Επιπλέον, υπήρχαν φωτογραφίες όπου το πρόσωπό της φαίνεται να δυσκόλεψε τους photoshop-άδες, ώστε να μην έχει υποστεί τόσο σημαντική μεταβολή, πιθανότατα λόγω του γεγονότος ότι είναι μιγάδα.Αλβανία, Βιετνάμ

Η Wilson, για την ακρίβεια, είναι μισή Ιαπωνέζα και μισή μαύρη, και παρόλο το γεγονός ότι στις ΗΠΑ τα άτομα που προέρχονται από δύο διαφορετικές φυλές είναι η ταχύτερη αναπτυσσόμενη φυλετική ομάδα, αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, όσον αφορά στην αποδοχή της εμφάνισής της.

Όπως δήλωσε η ίδια: “Ζω σε μία κουλτούρα που ακόμα προσπαθεί να προσαρμοστεί στο είδος του προσώπου μου. Διδάκτηκα ότι ο φυσικός εαυτός μου δεν συμμορφώνεται με τα συμβατικά πρότυπα που έχει θέσει η κοινωνία, λέγοντας ότι το ανοιχτόχρωμο δέρμα είναι καλύτερο, τα ίσια μαλλιά πιο ελκυστικά, και τα αδύναμα σώματα πιο όμορφα”.Βραζιλία, Ινδία

Η δημοσιογράφος Honing, έφερε στο προσκήνιο το έργο της, όπως ακριβώς και η Wilson. Στην περίπτωση όμως της Wilson, η ίδια θέλησε να διευρυνθεί το θέμα: Τι σημαίνει το χρώμα για τους ανθρώπους.

“Είναι ένας διάλογος, που αφορά συγκεκριμένα τη φυλή και την ηθική, χαρακτηριστικά, σε έναν κλάδο όπου τα πρότυπα ομορφιάς είναι προφανώς ευρωκεντρικά”. Συνεχίζει.Αμερική,δύο διαφορετικές προσεγγίσεις

Η ίδια ορίζει την ομορφιά με τον δικό της τρόπο: “Ορίζω την ομορφιά ως πράξη αγάπης του εαυτού και αγκαλιάζω τη δική μου ταπεινότητα”.Όλες οι φωτογραφίες του project εδώ.