Έφυγε από τη ζωή ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ - Η φιλελληνική στάση του

«Όλος ο κόσμος χρωστάει χρήματα στην Ελλάδα» είχε δηλώσει σε συνέντευξή του, που δημοσιεύτηκε σε γαλλικό περιοδικό

Η είδηση του θανάτου του θύμισε τη φιλελληνική στάση του σκηνοθέτη το 2010 και την ξεκάθαρη θέση του όταν Τρόικα και ξένα ΜΜΕ «σταύρωναν» την χώρα.

Ένας από τους διαπρεπέστερους σκηνοθέτες του νέου κύματος και πρωτοπόρος της Νουβέλ Βαγκ, ο  Ζαν-Λικ Γκοντάρ στάθηκε στην χώρα μας στα δύσκολα χρόνια των μνημονίων.

Η είδηση του θανάτου του θύμισε τη φιλελληνική στάση του σκηνοθέτη το 2010 και την ξεκάθαρη θέση του όταν η Τρόικα και τα ξένα ΜΜΕ «σταύρωναν» καθημερινά την Ελλάδα και τους τεμπέληδες Έλληνες.

Ο Γάλλος σκηνοθέτης ήταν ο μεγάλος απών από τις Κάνες στο 63ο κινηματογραφικό φεστιβάλ, καθώς με επιστολή του προς το διευθυντή του φεστιβάλ είχε ανακοινώσει πως δεν θα παραστεί στην πρεμιέρα της ταινίας του, «λόγω προβλημάτων ελληνικού τύπου».

Αγαπούσε την Ελλάδα και την στήριξε τα δύσκολα χρόνια των μνημονίων. «Όλος ο κόσμος χρωστάει χρήματα σήμερα στην Ελλάδα» είχε δηλώσει σε συνέντευξή του, που δημοσιεύτηκε σε γαλλικό περιοδικό.

«Θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε την Ελλάδα. Είναι η Δύση που χρωστάει στην Ελλάδα. Η φιλοσοφία, η δημοκρατία, η τραγωδία... Πάντα ξεχνάμε τη σχέση ανάμεσα στην τραγωδία και τη δημοκρατία».

«Χωρίς Σοφοκλή δεν θα υπήρχε Περικλής. Χωρίς τον Περικλή δεν θα υπήρχε Σοφοκλής. Ο τεχνολογικός κόσμος στον οποίο ζούμε τα χρωστά όλα στην Ελλάδα. Ποιος ανακάλυψε τη λογική; Ο Αριστοτέλης... Όλος ο κόσμος χρωστάει χρήματα σήμερα στον Ελλάδα. Θα μπορούσε να ζητήσει από το σημερινό κόσμο μας χιλιάδες εκατομμύρια για τα δικαιώματα του συγγραφέα και θα ήταν λογικό να της τα δώσουμε. Πάραυτα. Κατηγορούν τους Έλληνες ότι είναι και ψεύτες... Αυτό μου θυμίζει ένα παλιό συλλογισμό που είχα μάθει στο σχολείο. Ο Επαμεινώνδας είναι ψεύτης ή όλοι οι Έλληνες είναι ψεύτες, άρα ο Επαμεινώνδας είναι Έλληνας. Δεν έχουμε προχωρήσει καθόλου», ανέφερε μεταξύ άλλων ο σκηνοθέτης.  

Γεννημένος στο Παρίσι το 1930, μεγάλωσε και πήγε σχολείο στη Νιόν. Επιστρέφοντας στην Πόλη του Φωτός, το 1949, ο Γκοντάρ άρχισε να συχνάσει στους κύκλους διανοουμένων των «cine-clubs» που άνθισαν στη γαλλική πρωτεύουσα μεταπολεμικά. 

Ο Γκοντάρ ήταν ένας από τους διασημότερους σκηνοθέτες στον κόσμο, γνωστός για ταινίες κλασικές όπως οι «Με κομμένη την ανάσα» και «Περιφρόνηση», οι οποίες τάραξαν το κινηματογραφικό κατεστημένο.

Μεταξύ άλλων, ο Γκοντάρ είχε σκηνοθετήσει τις ταινίες: «Η κυρία θέλει έρωτα» (1961), «Ζούσε τη ζωή της» (1962), «Αλφαβίλ» (1965), «Ο τερλός Πιερό» (1965), «Συνέβη στην Αμερική» (1966), «Η Κινέζα» (1967), «Όλα πάνε καλά» (1972), «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» (1980), «Histoire(s) du Cinema» (1989), «Χαίρε Σεράγεβο) (1993), «Η ελεγεία ενός έρωτα» (2001), «Film Socialisme» (2010), «Το βιβλίο της εικόνας» (2018).