Τρίτη 11 Μαΐου 2021

Η χρονιά της γυναίκας - κούγκαρ ξανά Το καλοκαίρι του 2021τώρα στην Ευρώπη

«Ηχρονιά του κούγκαρ». Έτσι χαρακτήρισε το 2009 σε άρθρο του στο το περιοδικό «Νewsweek». 

Όπου κούγκαρ, η γυναίκα μεγαλύτερης ηλικίας που προτιμά τους νεώτερους άνδρες.12 χρόνια πέρασαν και από ότι φαίνεται το φαινόμενο κούγκαρ επανέρχεται

Το πραγματικό κούγκαρ, όμως, αυτό που κάνει τους κοινωνιολόγους να μιλούν για μια απτή δημογραφική μεταβολή, ελάχιστη σχέση έχει με το κωμικά απελπισμένο αρπακτικό- ξελογιάστρα που βλέπουμε στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη.

Είναι η νέα εμμονή του Χόλιγουντ, η νέα αγαπημένη των sitcoms, των αμερικανικών τηλεοπτικών σειρών. 

Στο επίμαχο άρθρο του, το «Νewsweek» προέβλεψε πως μέχρι του χρόνου τον Ιούνιο, «το κούγκαρ θα έχει εκλείψει». Και είναι πολύ πιθανό- εφόσον μιλάμε για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Διότι πίσω από τις υπερβολές της ποπ κουλτούρας, υπάρχει μία πραγματικότητα που θέλει τις γυναίκες άνω των 40 να επαναπροσδιορίζουν την έννοια του «ταιριαστού συντρόφου».

«Για πολύ καιρό», λέει η Σάντρα Λ. Κάρον, καθηγήτρια οικογενειακών σχέσεων και ανθρώπινης σεξουαλικότητας στο Πανεπιστήμιο του Μέιν, «μας τροφοδοτούσαν με την ιδέα πως η γυναίκα πρέπει να αναζητεί έναν άνδρα που θα τη φροντίσει, με καλύτερη δουλειά και υψηλότερες αποδοχές. Όμως πλέον, οι περισσότερες γυναίκες είναι αυτάρκεις και δεν χρειάζονται αυτό το πρότυπο».

Η γυναίκα- κούγκαρ είναι μόδα: μία μόδα με μπροστάρισσα την Ντέμι Μουρ, η οποία είναι παντρεμένη εδώ και τέσσερα χρόνια με τον κατά 15 χρόνια νεώτερό της Άστον Κάτσερ, αλλά και πολλές ακόμα διασημότητες που επιλέγουν να βγαίνουν με νεώτερους άνδρες.

Η γυναίκα- κούγκαρ είναι δύναμη: οι άνδρες εξακολουθούν να προτιμούν τις γυναίκες μικρότερης ηλικίας, η κατάκτηση λοιπόν ενός νεώτερου άνδρα τονώνει αυτομάτως την αυτοπεποίθηση.

Η γυναίκα- κούγκαρ είναι ανάγκη: οι επιτυχίες της γυναίκας στην επαγγελματική παλαίστρα την κάνουν να βάζει πολλές φορές σε δεύτερη μοίρα την προσωπική της ζωή με αποτέλεσμα, όταν πια αποφασίζει να ασχοληθεί περισσότερο με αυτήν, να υπάρχουν σαφώς λιγότεροι διαθέσιμοι άνδρες της δικής της ή λίγο μεγαλύτερης ηλικίας.

Η γυναίκα- κούγκαρ έχει ορισμένες προδιαγραφές: για να υποδυθεί με επιτυχία αυτόν τον ρόλο, μια γυναίκα πρέπει να διατηρεί την ομορφιά της, τη ζωντάνια της, τη γοητεία της.

Η γυναίκα- κούγκαρ είναι εκδίκηση: για δεκαετίες ολόκληρες βλέπαμε μεγαλύτερους σε ηλικία άνδρες να κυκλοφορούν ή να παντρεύονται κατά πολύ νεώτερες γυναίκες, το αντίστροφο όμως εθεωρείτο ανήκουστο.

Η γυναίκα- κούγκαρ παραμένει όμως και ταμπού: και μόνον ο όρος κούγκαρ, η εικόνα ενός άγριου ζώου που περιφέρεται σε αναζήτηση λείας, αρκεί για να το επιβεβαιώσει. «Αυτό που βλέπουμε στην τηλεόραση», λέει η Λίντα Φράνκλιν, πρώην στέλεχος της Γουόλ Στριτ και συγγραφέας ενός νέου βιβλίου αφιερωμένου στο θέμα, «δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική ζωή. Οι γυναίκες αυτές φροντίζουν πολύ καλά τον εαυτό τους, είναι οικονομικά ανεξάρτητες και κάνουν διαφορετικές επιλογές. Αυτό σίγουρα δεν τις καθιστά απελπισμένες». Στις ΗΠΑ, ο αριθμός των γάμων ανάμεσα σε γυναίκες που είναι τουλάχιστον 5 ή 10 χρόνια μεγαλύτερες από τους συντρόφους τους παραμένει χαμηλός, 5,4% και 1,3% αντίστοιχα. Σύμφωνα ωστόσο με τον δημογράφο Άντριου Μπέβεριτ, και τα δύο αυτά ποσοστά διπλασιάστηκαν μεταξύ 1960 και 2007. Επιπλέον, ο γάμος αφηγείται μέρος, μόνο, της ιστορίας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο αριθμός των σχέσεων ανάμεσα σε μεγαλύτερες γυναίκες και μικρότερους άνδρες διαρκώς αυξάνεται.

Η δρ Κάρον μελέτησε το 2006 οκτώ παντρεμένα ζευγάρια στα οποία η γυναίκα ήταν τουλάχιστον 10 χρόνια μεγαλύτερη. Οι γυναίκες δήλωσαν πως τους άρεσε ιδιαίτερα η ζωντάνια που έφερε ο νεώτερος άνδρας στη ζωή τους, οι άνδρες πως τους άρεσε η ωριμότητα (σεξουαλική και μη) και η αυτοπεποίθηση της μεγαλύτερης συντρόφου τους. Όλα τα ζευγάρια δήλωσαν πως η διαφορά της ηλικίας είχε περισσότερη σημασία για τους γύρω παρά για τα ίδια. Ειδικότερα οι γυναίκες, είχαν έναν αυξημένο φόβο για το κοινωνικό στίγμα, τα σημάδια του χρόνου επάνω τους, την πιθανότητα να τις απατήσει ο σύντροφός τους. Η δρ Κάρον ωστόσο διαπίστωσε με έκπληξη πως «παρ΄ όλα όσα μπορεί να λέει η κοινωνία, σε έναν μεγάλο βαθμό είναι μια σχέση όπως όλες. Πίστευα πως θα συναντήσω άνδρες που έψαχναν για ένα υποκατάστατο της μητέρας τους, μεγαλύτερη ανισότητα, περισσότερο αγώνα επικράτησης, αλλά δεν είναι έτσι».


Στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη

ΤΟΝ «ΟΡΟ» ΚΟΥΓΚΑΡ, για την περιγραφή μιας μεγαλύτερης σε ηλικίας γυναίκας που προτιμά τους νεώτερους άνδρες, φέρεται να επινόησε πρώτη μια καναδική ιστοσελίδα, η cougardate. com.


ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ στο θέμα ήταν η ταινία «Cougar Club» του Κρίστοφερ Ντάντι, που κυκλοφόρησε το 2007. Βάση σεναρίου, δύο ασκούμενοι δικηγόροι που ελκύονται από μεγαλύτερες γυναίκες αποφασίζουν να κάνουν το χόμπι τους πάρεργο ιδρύοντας μια λέσχη.

ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 2009, έκανε πρεμιέρα σε ένα αμερικανικό καλωδιακό κανάλι, το ΤV Land, ένα ριάλιτι σόου ονόματι «Το Κούγκαρ». Στη διάρκεια των οκτώ ωριαίων επεισοδίων που ακολούθησαν, 20 νέοι άνδρες ηλικίας 21 έως 29 ετών έδωσαν μάχη για την καρδιά μιας 40χρονης.

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ στο θέμα είναι και μια νέα τηλεοπτική σειρά με τίτλο «Cougar Τown», που άρχισε να προβάλλεται στο ΑΒC τον Σεπτέμβριο, με πρωταγωνίστρια την Κόρτνι Κοξ, μία πρόσφατα διαζευγμένη μητέρα ενός εφήβου, η οποία αποφασίζει να ξαναζήσει τα νιάτα που δεν απόλαυσε βγαίνοντας με νεώτερους άνδρες.

Το κατά Χόλιγουντ λεξικό

ΒΟΥ ΤΟΥ (αγόρι- παιχνίδι): Ο κατά πολύ νεώτερος σύντροφος ή σύζυγος μιας μεγαλύτερης σε ηλικία γυναίκας.

CΟUGΑR (κούγκαρ): Γυναίκα άνω των 40 που επιδιώκει σεξουαλικές σχέσεις με άνδρες μικρότερης ηλικίας, συνήθως τουλάχιστον οκτώ χρόνια νεώτερους.

CUΒ (λιονταράκι): Το μικρότερο σε ηλικία αρσενικό που βγαίνει με μεγαλύτερη (-ες) γυναίκα (-ες).

ΜΑΝΤΗΕR (συνδυασμός των λέξεων man, άνδρας, και panther, πάνθηρας): Η ανδρική εκδοχή του κούγκαρ.

ΜΑΥ-DΕCΕΜΒΕR RΟΜΑΝCΕ (ρομάντζο Μάης-Δεκέμβρης): Σχέση όπου η διαφορά ηλικίας ανάμεσα στους δύο συντρόφους είναι αρκετά μεγάλη ώστε να προκαλεί την κοινωνική αποδοκιμασία.

js

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΣΧΟΛΊΟΥ
Τα σχόλια στό 07magazine men'sblogspot υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων είναι (αστική και ποινική) και βαρύνει τους σχολιαστές.