Με αφορμή της αγωγής του Σκότους εναντίον του δημοσιογράφου Δημήτρη Αλικάκου είναι επιτέλους η στιγμή να πάρει θέση η Πολιτεία (που κάθε χρόνο στέλνει C-130 στα Ιεροσόλυμα για να παραλάβει το Αγιο Φως του αναπτήρα Bic) να πάρει θέση.
Καθώς η Ελλάδα βρίσκεται για μία ακόμη φορά στην ιστορία της στο στόχαστρο των επεκτατικών διαθέσεων της Τουρκίας είναι τώρα η στιγμή ένας νέος μεταρρυθμιστής πρωθυπουργός να υπερασπιστεί το αληθές που είναι τελικά και πατριωτικό.
Είναι καιρός να γίνει πράξη ο διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας ώστε η Ελλάδα 200 χρόνια από το 1821 να επιχειρήσει ένα άλμα στο μέλλον αφήνοντας πίσω της πελατειακές λογικές κοτζαμπάσηδων και του αυτόκλητους μεσίτες του Θεού που κρατάνε τους πολίτες έρμαια στις διαθέσεις τους.
Φτάνει πια με τον “άγιο αναπτήρα”,
Ο Δ. Αλικάκος και οι εκδ. Εκκρεμές αξίζουν την αμέριστη συμπαράστασή μας, σημειώνει στο προφίλ του στο fb o Stratis Bournazos. Kαι συνεχίζει>
Αύριο εκκινεί η διαδικασία της αγωγής δύο αρχιερέων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων εναντίον του δημοσιογράφου Δημήτρης Αλικάκος και των Εκδόσεις Εκκρεμές. Οι ιεράρχες ζητάνε εξοντωτικά ποσά για ηθική βλάβη, για το βιβλίο «Λύτρωση, Περί του Αγίου Φωτός», στο οποίο αποκαλύπτεται με στοιχεία πώς το Άγιον Φως ανάβεται, κάθε Μεγάλο Σάββατο, με φυσικό και όχι θαυματουργικό τρόπο. Μου φαίνεται ότι παραβιάζω ανοιχτές θύρες, αν εξηγήσω αναλυτικά γιατί χρειάζεται να συμπαρασταθούμε ολόθερμα στον δημοσιογράφο και την εκδότρια, γι’ αυτό θα περιοριστώ σε λίγες επιμέρους παρατηρήσεις.
α) Η δίωξη πλήττει στον πυρήνα της την ελευθερία της έκφρασης και της επιστημονικής έρευνας, κάτι που επιτείνεται από τα υπέρογκα ποσά που ζητάνε οι ενάγοντες. Δεν είναι παίξε-γέλασε, ας το σκεφτεί ο καθένας, να σου ζητάνε πολλές χιλιάδες ευρώ επειδή έκανες ή εξέδωσες μια σοβαρή έρευνα. Τι άλλο εκτός από διάθεση για εξόντωση και τρομοκράτηση μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο;
β) Το βιβλίο δεν είναι κάποιο εντυπωσιοθηρικό ή αποκαλυπτικό ανάγνωσμα, αλλά προϊόν νηφάλιας και εμπεριστατωμένης δημοσιογραφικής έρευνας, που τη ζηλεύει κάθε σοβαρός ερευνητής και δημοσιογράφος.
γ) Ο Δ. Αλικάκος και οι εκδόσεις Εκκρεμές κατέβαλαν σοβαρές προσπάθειες για να μη φτάσει η υπόθεση στο δικαστήριο και να βρεθεί κάποια συμβιβαστική λύση, προσπάθειες που απέβησαν άκαρπες, γιατί οι ενάγοντες κράτησαν άκαμπτη στάση και γιατί, όπως επιγραμματικά λέει ο Δ. Αλικάκος, «μπορούσα να δεχθώ συμβιβασμό, αλλά όχι εξευτελισμό».
δ) Ο Δ. Αλικάκος, όπως έγραψε ο Eftychis Vardoulakis, έκανε την έρευνά του «με μεγάλο σεβασμό στην Εκκλησία και στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων καθώς ο ίδιος, εκτός από παπαδοπαίδι, είναι και αρκετά θρήσκος». Αυτό, για μένα επιτείνει την ανάγκη, ιδίως όσοι δεν είμαστε θρήσκοι, να τον στηρίξουμε. Έπρεπε να το κάνουμε σε κάθε περίπτωση, και ανεξάρτητα από τα πιστεύω του, βέβαια. Ωστόσο, όταν την κριτική την κάνει κάποιος με σχέσεις με τη θρησκεία, αυτό εκτός του ότι δηλώνει τόλμη και γενναιότητα (και σε προσωπικό επίπεδο) είναι εξαιρετικά πολύτιμο (το ίδιο όταν ένας αριστερός κριτικάρει την Αριστερά κ.ο.κ.). Και, ταυτόχρονα, όσο πολύτιμη είναι η κριτική όταν γίνεται από τον ίδιο, εν τη ευρεία έστω εννοία, χώρο (σκεφτείτε, έχει διαφορά με το να κάνει ένας άθεος ή… αντίχριστος), εξίσου πολύτιμη είναι η στήριξη και η αλληλεγγύη στον διωκόμενο όταν προέρχεται από διαφορετικούς ιδεολογικοπολιτικά χώρους. Κι έτσι, προσωπικά, αισθάνομαι έναν ακόμα λόγο για αμέριστη συμπαράσταση.
ε) Θα μπορούσα να πω ακόμα πολλά για τα σπουδαία βιβλία που βγάζουν οι εκδόσεις Εκκρεμές, την αξία του βιβλίου του Αλικάκου κλπ. Δεν θα το κάνω, επειδή περιττεύουν. Θα πω μόνο κάτι: Πρέπει να μιλήσουμε όχι μόνο για τον σκοταδισμό, αλλά και για την απάτη. Και ενώ νομίζω ότι η ελευθερία της έκφρασης και της έρευνας πρέπει να είναι ο κορμός της υπερασπιστικής μας γραμμής, ωστόσο χρειάζεται να μιλήσουμε και για την ουσία του βιβλίου. Και ποια είναι αυτή; Ότι εμπεριστατωμένα και νηφάλια αποκαλύπτει μια τεράστια απάτη: ότι το Άγιον Φως, που ανάβει απλούστατα με έναν αναπτήρα (ή κερί, σπίρτο, σπαρματσέτο κ.τ.ό.), εμφανίζεται ως θαύμα, που ανάβει «εξ ουρανού». Με θλίβει να υπάρχουν άνθρωποι που το πιστεύουν στο «θαύμα», οφείλω όμως να δεχτώ και να ανεχτώ τη στάση αυτή· αυτό που με εξοργίζει και δεν πρέπει να δεχτούμε επ’ ουδενί να διώκονται όσοι τολμούν να πουν την αλήθεια.
στ) Οι άνθρωποι που πιστεύουν φρονώ ότι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από την αποκάλυψη της αλήθειας, πολλώ δε μάλλον όταν γίνεται με σοβαρότητα και νηφαλιότητα. Αντίθετα, πιστεύω, και οι ίδιοι και η πίστη τους, βλάπτονται σοβαρά όταν δοξάζεται ο «Άγιος Αναπτήρας» ή με τα καραγκιοζιλίκια όλων των τελευταίων κυβερνήσεων που υποδέχονται το Άγιον Φως με τιμές αρχηγού κράτους κάθε χρόνο, με ειδικά ναυλωμένη πτήση κλπ. κλπ.
Στο πλευρό του Δημήτρη Αλικάκου, των εκδόσεων Εκκρεμές, και της εκδότριας Christina Zissi με κάθε τρόπο λοιπόν. Και ένας από τους τρόπους είναι να διαδώσουμε το βιβλίο όσο μπορούμε. Το δίκιο και η αλήθεια πρέπει να λάμψει. Η εξοντωτική αγωγή είναι μια καλή ευκαιρία – και οι αρχιερείς το έχουν υποτιμήσει αυτό.
Για την αγωγή και το όλο θέμα, διαβάστε τις κατατοπιστικές αναρτήσεις της Χριστίνας Ζήση (http://bit.do/chzis), του Δημήτρη Αλικάκου (bit.do/dim-alik) και του Eυτύχη Βαρδουλάκη (bit.do/eft-vard). Eπίσης, βλ. την ανακοίνωση στήριξης της ΕΣΗΕΑ (bit.do/agionfos-es).
Για το Άγιον Φως, διαβάστε το βιβλίο, όπου και τα εξαιρετικά κείμενα του Σταύρου Ζουμπουλάκη (προλόγισμα) και του Παντελή Μπουκάλα (επίμετρο)
Update. Φαίνεται ότι η αγωγή του Πατριάρχη εναντίον του Σταύρου Ζουμπουλάκη και του συγγραφέα έχει “παγώσει”.
Οι παπάδες του σκότους και η άρνηση της Λύτρωσης – Η ευκαιρία της Εκκλησίας
του Μάκη Ανδρονόπουλου [slpress.gr]
Μεταφέρω χάριν συντομίας την ανακοίνωση της κας Χριστίνας Ζήση του εκδοτικού οίκου “Εκκρεμές” που τον Μάρτιο του 2019 εξέδωσε το βιβλίο του δημοσιογράφου Δημήτρη Αλικάκου με τίτλο “Λύτρωση, Περί του Αγίου Φωτός”: «Στο βιβλίο αυτό, που αποτελεί προϊόν εμπεριστατωμένης δημοσιογραφικής έρευνας, ο συγγραφέας τεκμηριώνει ότι την ημέρα του Μεγάλου Σαββάτου το Άγιο Φως ανάπτεται με φυσικό και όχι με θαυματουργό τρόπο.
Με αφορμή την έκδοση αυτή, δύο από τους αρχιερείς του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων άσκησαν αγωγές εναντίον μας, καθώς επίσης και εναντίον του συγγραφέα. Το αυτό έπραξε και το ίδιο το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, στρεφόμενο επιπλέον και κατά του κ. Σταύρου Ζουμπουλάκη, ο οποίος είχε συγγράψει τον πρόλογο του εν λόγω βιβλίου. Με τις αγωγές αυτές ζητείται να καταβληθούν από όλους μας υπέρογκα ποσά ως αποζημίωση για ηθική βλάβη.
Τους τελευταίους δύο και πλέον μήνες, τόσο ο εκδοτικός οίκος όσο και ο κ. Αλικάκος καταβάλαμε κάθε δυνατή προσπάθεια μέσω των πληρεξουσίων δικηγόρων μας να ανευρεθεί συμβιβαστική λύση και να μην οδηγηθεί η υπόθεση στα δικαστήρια. Και τούτο γιατί είναι βαθιά πεποίθησή μας ότι οι ιδέες και οι πνευματικές δημιουργίες δεν πρέπει να κρίνονται στις αίθουσες των δικαστηρίων. Αντιθέτως, αυτές αξιολογούνται από τους αναγνώστες και αποτιμώνται σε βάθος χρόνου. Παρότι το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, πράγματι, υποχώρησε, δεν συνέβη το ίδιο και με τους δύο αρχιερείς του.
Με την παρούσα θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι προσπάθησαν να δοθεί μια δίκαιη και κοινώς αποδεκτή λύση στο συγκεκριμένο ζήτημα, είτε προέρχονταν από τη δική μας πλευρά είτε από την πλευρά του Πατριαρχείου. Θα θέλαμε, επίσης, να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε όλους εσάς που από την πρώτη στιγμή μας στηρίξατε και μας συμπαρασταθήκατε. Η συμπαράσταση αυτή μας δίνει θάρρος να αντεπεξέλθουμε στην πρόκληση που αντιμετωπίζουμε. Ελπίζουμε ότι η ελευθερία του λόγου και της δημοσιογραφικής έκφρασης θα επικρατήσουν. Ο λόγος πια στην ελληνική δικαιοσύνη».
Ο καθαγιασμός απέναντι στο ψέμα
Το βιβλίο το διάβασα το καλοκαίρι εντυπωσιάστηκα από την εμμονική τεκμηρίωση που έγινε με επιτόπια έρευνα στα Ιεροσόλυμα και εξαντλητικές ηχογραφημένες συζητήσεις και ηλεκτρονική αλληλογραφία με τους εμπλεκόμενους αρμόδιους για την τελετή ιερείς και αρχιερείς. Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων στο πλαίσιο της έρευνα του Αλικάκου αφαίρεσε από τα επίσημα κείμενά του τη λέξη «θαύμα» για την τελετή της αφής. Ο Πατριάρχης Θεόφιλος Γ΄ δήλωσε πως «δεν υπάρχει θαύμα», αν και δεν απάντησε ξεκάθαρα «πώς ανάβει το Άγιο Φως».
Ο Αλικάκος περιγράφει με λεπτομέρεια την διαδικασία αφής. Προσκομίζει τις αποκαλυπτικές μαρτυρίες ενός νυν και ενός πρώην σκευοφύλακα, καθώς και τα λόγια τριών Αγιοταφικών Αρχιεπισκόπων που επιβεβαίωσαν τη φυσική προέλευση του Αγίου Φωτός. «Αυτό βέβαια δεν αναιρεί την αγιότητά του, σύμφωνα με την Εκκλησία, αφού καθαγιάζεται με την Ευχή». Η σιωπή του κλήρου επί της πραγματικότητας της αφής αποδίδεται στο γεγονός ότι «αυτός ο τύπος των πιστών δεν θέλει την αλήθεια».
Είναι προφανές πως το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων δεν αντέχει να πάρει πάνω του την αλήθεια, όμως είχε την ευφυΐα να υποχωρήσει από τη δικαστική αναμέτρηση. Οι δύο ιερείς συνεχίζουν και απαιτούν όχι μια τυπικού χαρακτήρα αποζημίωση, αλλά μια τεράστια και αυτό είναι ένα ερώτημα. Είναι για θεολογικούς λόγους; Θα δούμε στη δίκη.
Η αλήθεια ως λύτρωση
Το βιβλίο του Αλικάκου ήταν μια ευπρεπής ευκαιρία για την Ορθοδοξία να απαλλαγεί από ένα ψέμα, να λυτρωθεί μέσα από μια αυτονόητη αλήθεια. Η δίκη είναι η δεύτερη ευκαιρία. Μόνο που πρέπει να πάρει ευθέως θέση και η Εκκλησία της Ελλάδος και το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Είναι προφανές στους καιρούς που ζούμε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν υπέρ της Εκκλησίας, γιατί η πλειονότητα των πιστών μπορεί να κατανοήσει τον καθαγιασμό του Φωτός.
Ο καθαγιασμός είναι το μυστήριο, όχι η αφή που όλοι φαντάζονται πως γίνεται. Άλλωστε, όπως γράφει ο Ματσούκας η ζωή της εκκλησιαστικής κοινότητας πρώτιστα στοχεύει στη θεραπεία της ύπαρξης, στην ευστάθεια δηλαδή της υπαρξιακής ενότητας, και έπειτα επισημαίνει τρόπους ζωής και συμπεριφοράς ως δείκτες καθοδηγητικούς. Οι δύο ιερείς οφείλουν να ξανασκεφτούν, μήπως τελικά βλάψουν την Εκκλησία.
Όμως και η Ελληνική Πολιτεία οφείλει να σταματήσει αυτή την υποκριτική αποστολή αεροπλάνου για να φέρει το Άγιο Φως το οποίο προφανώς δεν διαμοιράζεται σε όλους τους ναούς της χώρας και όπου υπάρχει ορθόδοξη εκκλησία σε όλο τον κόσμο. Είναι ευκαιρία λύτρωσης για όλους.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΣΧΟΛΊΟΥ
Τα σχόλια στό 07magazine men'sblogspot υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων είναι (αστική και ποινική) και βαρύνει τους σχολιαστές.