H ψήφος για τους Έλληνες του εξωτερικού

Τρέχει η κυβέρνηση, τελευταία στιγμή, να θεσμοθετήσει την ψήφο για τους Έλληνες του εξωτερικού
και από όσα ακούγονται μάλλον προσανατολίζεται στο δικαίωμα όλων των κατόχων ελληνικού διαβατηρίου, χωρίς περιορισμούς.

Φιλοδοξία της κυβέρνησης είναι να προστεθούν όλοι οι κάτοικοι εξωτερικού στους επόμενους εκλογικούς καταλόγους, κάτι που είναι τεχνικά αδύνατο καθώς ένα τμήμα του ελέγχου, αυτό της ταυτοποίησης των προσώπων, θα ανατεθεί αναγκαστικά στα κατά τόπους προξενεία. 

Οι κατάλογοι θα πρέπει να συμπληρωθούν ως τον Φεβρουάριο ώστε να εφαρμοστεί το μέτρο στις επόμενες εκλογές. Λαμβάνοντας υπ΄ όψη το πλήθος των ομογενών η ιδέα δεν είναι άμεσα εφαρμόσιμη, αν βέβαια σπεύσουν όλοι να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου.

Σε αυτή τη διαδικασία, που είναι αμφίβολο αν θα ολοκληρωθεί έγκαιρα, μπορούμε να διατυπώσουμε δυο επισημάνσεις.

Πρώτη επισήμανση: Δεν γίνεται διαχωρισμός όσων απουσιάζουν από την Ελλάδα για ορισμένο χρονικό διάστημα και έχουν πρόθεση επανεγκατάστασης.

Με τον όρο «Έλληνες του εξωτερικού» περιγράφονται τόσο εκείνοι που απέκτησαν την υπηκοότητα από γονιό μετανάστη, χωρίς να έχουν ζήσει ποτέ στην Ελλάδα και χωρίς να έχουν σκοπό να ζήσουν σε αυτήν. 

Εδώ δεν τίθεται ζήτημα εγκυκλοπαιδικών γνώσεων, αν δηλαδή γνωρίζουν «τι είν’ η πατρίδα μας», αν ομιλούν την ελληνική, αν γνωρίζουν την πολιτική σκηνή. 

Το ζήτημα που τίθεται είναι ηθικό, αν δηλαδή έχουν δικαίωμα να αποφασίζουν για τις εξελίξεις σε άλλο κράτος, στο οποίο ούτε έχουν ζήσει ούτε πρόκειται να ζήσουν. 

Τούτη η ηθική ένσταση δεν αναιρείται ούτε από κληρονομιές ακινήτων ούτε από επενδύσεις.

Με τον όρο «Έλληνες του εξωτερικού» περιγράφονται ταυτόχρονα όσοι λείπουν για σπουδές, όσοι έχουν πρόσκαιρα αναζητήσει εργασία σε άλλη χώρα, όσοι ζουν σε μια παρένθεση, πριν ή μετά τη ζωή στην Ελλάδα. 

Άραγε πόσο θα πρέπει να διαρκεί αυτή η παρένθεση ώστε να διατηρείται δικαίωμα ψήφου; 

Άλλες χώρες το έχουν καθορίσει: οι καναδοί πολίτες χάνουν το δικαίωμα ψήφου εφόσον επί πέντε χρόνια συναπτά ζουν σε άλλο κράτος. 

Οι γερμανοί πολίτες το χάνουν εφόσον ζουν αλλού επί εικοσιπέντε χρόνια. Στην Αυστραλία υπάρχει άλλος όρος, πρέπει ο ψηφοφόρος από το εξωτερικό να πηγαίνει στην πατρίδα κάθε χρόνο.

Δεύτερη επισήμανση: Δεν έχει καθοριστεί αν οι Έλληνες του εξωτερικού θα ψηφίζουν στην εκλογική τους περιφέρεια. 

Σύμφωνα με πληροφορίες υπάρχει ενδεχόμενο να ψηφίζουν με ενιαίο ψηφοδέλτιο για όλη την επικράτεια, ανεξάρτητα με την περιφέρεια στην οποία ανήκουν.

Με το ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο εξασφαλίζεται ότι το εκλογικό αποτέλεσμα δεν αλλοιώνεται ενώ ταυτόχρονα καλύπτεται το θέμα της εκπροσώπησης. 

Και από εδώ όμως προκύπτουν ζητήματα που είναι δύσκολο να επιλυθούν μέχρι τον Φεβρουάριο. Το ενιαίο ψηφοδέλτιο θα είναι άραγε ενιαίο για όλα τα κράτη; 

Δηλαδή ο Έλληνας υποψήφιος που τυγχάνει κάτοικος  Λονδίνου θα ζητεί σταυρό από τους κατοίκους Αργεντινής; Μήπως εννοούν ενιαίο ψηφοδέλτιο ανά περιοχή; 

Μήπως θα υπάρχουν οι υποψήφιοι Βορείου Αμερικής και Καναδά σε μια λίστα, από όλα τα κόμματα και θα διεκδικούν μια έδρα; Να είναι όλοι οι υποψήφιοι ευρωπαϊκών κρατών σε μια λίστα και να διεκδικούν μια άλλη έδρα. 

Άραγε σε αυτήν την περίπτωση, πόσες έδρες του Κοινοβουλίου θα παραχωρηθούν στην ελληνική ομογένεια;

Το ζήτημα είναι εξαιρετικά περίπλοκο ώστε να θεσμοθετηθεί στα βιαστικά. 

Ο υπουργός Εσωτερικών Αλέξης Χαρίσης είχε δεσμευτεί να παραδώσει τις προτάσεις του πριν τον Ιανουάριου 2019, ώστε «να γίνει διακομματικός διάλογος». Δηλαδή τίποτα ακόμη δεν είναι βέβαιο.

ΠΗΓΗ