Απεργιακός Νοέμβρης

Μήνας διεκδίκησης των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας είναι ο Νοέμβρης, με το απεργιακό θερμόμετρο να ανεβαίνει
καθώς πρωτοβάθμια σωματεία, συνδικάτα και ομοσπονδίες συντονίζουν τις δυνάμεις τους σε ταυτόχρονες κινητοποιήσεις, χωρίς να περιμένουν τη ΓΣΕΕ να κηρύξει απεργία, η οποία εξακολουθεί να τηρεί σιγή ιχθύος.

Η αρχή γίνεται την Πέμπτη 1η Νοεμβρίου, με την πρώτη 24ωρη διακλαδική απεργία που διοργανώνεται «από τα κάτω», με πρωτοβουλία 8 πρωτοβάθμιων σωματείων και με αιχμή μισθολογικές αυξήσεις και ΣΣΕ, σύμφωνα με τις ανάγκες των εργαζομένων και την προάσπιση των θέσεων εργασίας ενάντια στις απολύσεις και την εργοδοτική τρομοκρατία.

Στην 24ωρη απεργία συμμετέχουν οι Σύλλογοι Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών, Μεταφραστών – Επιμελητών – Διορθωτών, Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου - Ψηφιακών Ειδών Αττικής, τα σωματεία βάσης εργαζομένων στις ΜΚΟ και στην ψυχική υγεία, τα Σωματεία Σερβιτόρων Μαγείρων Αττικής και Κεντρικής Μακεδονίας και το επιχειρησιακό σωματείο των εργαζομένων στη ΝΟΚΙΑ Ελλάδας, μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες τηλεπικοινωνιών με περισσότερους από 1.000 εργαζόμενους.

Επιπλέον έχουν κηρύξει στάση εργασίας μέσα από γενικές συνελεύσεις για την ίδια ημέρα σωματεία του Αττικό Μετρό, Αττικού Νοσοκομείου, σύλλογοι εκπαιδευτικών και τοπικές ΕΛΜΕ σε Αθήνα, Ελευσίνα και Θεσαλονίκη. Στις 12 το μεσημέρι θα γίνει απεργιακή συγκέντρωση στα Χαυτεία και περιφρουρήσεις στους εργασιακούς χώρους κάθε κλάδου.

Την κινητοποιήση στηρίζουν πολιτικές συλλογικότητες και εργατικά σχήματα στις γειτονιές, όπως οι Εργατικές Λέσχες Κερατσινίου-Δραπετσώνας και Πατησίων-Κυψέλης, φοιτητικοί σύλλογοι και πολιτικοί φορείς.

«Η κίνηση που ξεκινήσαμε από το καλοκαίρι, με στόχο για διακλαδική απεργία σωματείων την 1η Νοέμβρη, δεν είναι ανταγωνιστική ούτε διασπαστική με το εργατικό κίνημα», εξηγεί στην «Εφ.Συν.» ο Γιώργος Χριστοφόρου από το Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων της ΝΟΚΙΑ.

«Εχουμε διπλή στόχευση. Να παλέψουμε για τα ζητήματα του κάθε κλάδου -όλα τα σωματεία είμαστε από χώρους που έχουν δώσει μάχες όλο το προηγούμενο διάστημα- αλλά να διεκδικήσουμε και κάτι που μας αφορά όλους. Την επαναφορά των ΣΣΕ και ουσιαστικές αυξήσεις στον κατώτατο μισθό. Θελήσαμε για πρώτη φορά να συντονιστούμε απεργιακά, χωρίς μεσάζοντες. Η αφορμή να ξεκινήσει αυτή η πρωτοβουλία ήταν η στάση της ΓΣΕΕ με την αποκαλούμενη «πανεθνική ημέρα δράσης της κοινωνικής συμμαχίας» στις 30 Μαΐου.

»Τότε είπαμε ότι δεν πάει άλλο. Βαρεθήκαμε να περιμένουμε τη ΓΣΕΕ, πότε θα απεργήσει μαζί με τους εργοδότες. Θέλουμε η κίνησή μας να έχει συνέχεια. Δεν θέλαμε έναν άλλο δρόμο, θέλαμε έναν ακόμα δρόμο. Δεν είμαστε ευχαριστημένοι με την κατάσταση του κινήματος, όμως ο σκοπός μας δεν ήταν να διαχωριστούμε. Δυστυχώς, άλλοι το είδαν έτσι. Το κάλεσμά μας είναι ανοιχτό σε όλους, ήδη θέλουν να συμμετέχουν σωματεία ή κινήσεις που δεν τις ξέρουμε καν».

Ελιγμός του ΠΑΜΕ

Το βασικό απεργιακό ραντεβού του Νοέμβρη, το οποίο οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αρχικά προπαγάνδιζαν για τις 8 του μήνα, μετατέθηκε στις 14, συμπίπτοντας με την ειλημμένη απεργιακή απόφαση της ΑΔΕΔΥ. Η μετάθεση της ημερομηνίας έγινε την περασμένη Παρασκευή, σε μια μάλλον επεισοδιακή συνεδρίαση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας.

«Ολο το προηγούμενο διάστημα οι ομοσπονδίες και τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έχουν δώσει μια συνολική μάχη απέναντι στην προπαγάνδα της κυβέρνησης να βαφτίσει το κρέας ψάρι», λέει στην «Εφ.Συν.». ο Αλέκος Περάκης, μέλος του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Αθήνας.

«Ενώ μιλάνε για το “τέλος των μνημονίων” και την “επιστροφή στην κανονικότητα”, στην πραγματικότητα στους χώρους δουλειάς η εργοδοσία κλιμακώνει το χτύπημα στους εργαζόμενους. Πατάνε φυσικά στους μνημονιακούς νόμους, όπως οι 800 και πλέον εφαρμοστικοί νόμοι που δεν καταργούνται. Επιπλέον οι εργοδότες έχουν αποθρασυνθεί με το νομοσχέδιο που πέρασε η κυβέρνηση, βαφτίζοντάς το “νόμο Αχτσιόγλου”. Δεν είναι παρά η επαναφορά του μνημονιακού νόμου Βρούτση, που ορίζει ότι ο κατώτατος μισθός θα θεσμοθετείται με υπουργική απόφαση, παίρνοντας υπόψη την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Αυτό που εμφανίζουν ως αύξηση του κατώτατου μισθού δεν είναι παρά ψίχουλα που θα εξανεμιστούν την ίδια στιγμή ακόμα και ονομαστικά. Οσα σου βάζουν στη μία τσέπη σ’τα παίρνουν από την άλλη, με την ταυτόχρονη μείωση του αφορολόγητου και μέτρα όπως η περίφημη “μείωση του μη μισθολογικού κόστους”».

Σύμφωνα με την εκτίμηση του συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ, προέδρου του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων στις Τηλεπικοινωνίες και Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ), η μετακύλιση της απεργίας στις 14 Νοέμβρη δεν θα λειτουργήσει αρνητικά.

«Το ουσιαστικό δεν είναι η ημερομηνία, είναι το περιεχόμενο. Ενώ υπήρχαν δεκάδες αποφάσεις για απεργία στις 8 Νοέμβρη, από εργατικά κέντρα και σωματεία, η ΓΣΕΕ αρνούνταν καν να το συζητήσει. Κρατά σταθερά ενδοτική στάση, με αποκορύφωμα την απεργία-παρωδία της 30 Μαΐου μαζί με τους εργοδότες. Αυτές οι τακτικές είναι που αποδυναμώνουν το εργατικό κίνημα, όχι οι αποφάσεις του ταξικού κινήματος. Σκοπός δικός μας δεν είναι μια απεργία-τουφεκιά, αλλά να κλιμακώσουμε τις δράσεις μας, παίρνοντας την υπόθεση στα χέρια μας. Οχι μόνο για τις Συλλογικές Συμβάσεις, αλλά και ενάντια στη φοροληστεία, τους πλειστηριασμούς, διεκδικώντας ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς. Ο κόσμος στους χώρους δουλειάς βράζει γιατί ήδη δέχεται επιθέσεις. Στον χώρο μας, των τηλεπικοινωνιών, το ζήσαμε στο πετσί μας με την εργοδοτική απόπειρα για επιβολή 9ωρου στη Vodafone».

ΠΗΓΗ