Για την πρόταση γάμου που έκανε στον άντρα της αλλά και την προσπάθειά τους να αποκτήσουν παιδί μίλησε η Μαρία Μπεκατώρου.
«Το θέμα του παιδιού, δυστυχώς, άρχισε να μας απασχολεί αργά. Επειδή περάσαμε πολλά χρόνια που ήμασταν σαν ζευγαράκι για καφέ και φαγητό και ο καθένας σπίτι του μετά, θέλαμε να το ζήσουμε όσο πιο πολύ μπορούμε το "οι δυο μας κάτω από την ίδια στέγη". Αυτό μας πήγε πίσω» εξομολογείται η παρουσιάστρια στην εκπομπή «dot».
«Όταν σου λένε ότι πρέπει να το προσπαθήσουμε αλλιώς και ότι έχουν περάσει τα χρόνια και είσαι οριακά, η γονιμότητά σου έχει πέσει λόγω ηλικίας, εκεί το θες ακόμα περισσότερο. Εμείς με τον Αντώνη δεν είναι ότι δεν είμαστε ευτυχισμένοι κι έτσι, απλά πιστεύουμε και οι δύο ότι έχουμε πολλή αγάπη να δώσουμε σε ένα παιδί. Το έχουμε δει απόλυτα ισορροπημένα. Δηλαδή, ναι μεν το θέλουμε αλλά… τα πολλά φάρμακα… Έχω περάσει στιγμές που πρέπει να είμαι χαρούμενη και παράλληλα ξέρω ότι το πρωί μπορεί να έχω περάσει κάπως δύσκολα. Να παίρνω κάποια φάρμακα και να έχω πρηστεί ή τα φάρμακα αυτά να μου δημιουργούν νεύρα» λέει και συνεχίζει:
«Ζούμε σε μία κοινωνία που όταν η γυναίκα είναι παντρεμένη, μετά από δύο τρία χρόνια ξεκινάνε ερωτήσεις "πότε θα κάνεις παιδί και γιατί δεν κάνεις παιδί". Δεν γίνεται να κάνει κάποιος αυτή την ερώτηση. Δεν ξέρεις αν δεν μπορεί ή αν δεν το θέλει. Οι περισσότερες γυναίκες δεν μπορούν. Γιατί, λοιπόν, να μπει η γυναίκα στη διαδικασία να απαντήσει. Εμένα με ρωτούσαν συνέχεια».
Η παρουσιάστρια μίλησε και για την πρόταση γάμου που έκανε στον άντρα της, Αντώνη Αλεβιζόπουλο και πώς αντέδρασε εκείνος.
«Εγώ έκανα πρόταση γάμου στον άντρα μου. Μια μέρα που ήμασταν στο αυτοκίνητο, του είπα, αφού είχαμε συζήσει έναν χρόνο. «Τελειώνουν τα ψέματα πια, θα παντρευτούμε». Μένει κάγκελο. «Τον Δεκέμβριο, να είναι και κοντά στα Χριστούγεννα, θα είναι ωραία», του λέω. Δεν μου άρεσε η ιδέα, αλλά το είπα για να τελειώνουμε…», είπε μεταξύ άλλων.
Δείτε το βίντεο:
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΣΧΟΛΊΟΥ
Τα σχόλια στό 07magazine men'sblogspot υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων είναι (αστική και ποινική) και βαρύνει τους σχολιαστές.