Η Ευρώπη χρειάζεται μια βιώσιμη λύση για το ελληνικό πρόβλημα
- Καμία προοπτική για βιώσιμη αγορά δανεισμού αφήνει πικρή επιλογές
Υπάρχει ένα πιο σημαντικό θέμα από σωζόμενα τους επόμενους μήνες: την εξεύρεση μιας βιώσιμης λύσης
Κατά τη στιγμή της σύνταξης του παρόντος άρθρου, οι συνομιλίες ανάμεσα στην Ελλάδα και τους εταίρους της είχε πάλι σπάσει προς τα κάτω. Ενώ είναι πιθανό να επιτευχθεί κάποια μορφή συμφωνίας σχετικά με την πλήρωση της διαφοράς των βραχυπρόθεσμων χρηματοδότησης, υπάρχει ένα πιο σημαντικό θέμα από σωζόμενα τους επόμενους μήνες: την εξεύρεση μιας βιώσιμης λύσης.Όλες οι προηγούμενες προσπάθειες για την αντιμετώπιση των πιεστικών προβλημάτων στην Ελλάδα από το 2010 ήταν βραχύβια και το φάντασμα της ελληνικής εξόδου από τη ζώνη του ευρώ έχει κατ 'επανάληψη επέστρεψε.
Οι ελληνικές προγράμματα bail-out μέχρι στιγμής έχουν αποτύχει. Στην πρώτη bail-out που συμφωνήθηκε τον Μάιο του 2010, η πτώση της παραγωγής της μόνο το 7 τοις εκατό είχε υποσχεθεί, αριθμός που διπλασιάστηκε στο δεύτερο πακέτο διάσωσης που συμφωνήθηκε τον Μάρτιο του 2012. Ωστόσο, η πραγματική κατάρρευση της οικονομίας ήταν περίπου 25 τοις εκατό. Ο απώτερος στόχος των διασώσεων, εξασφαλίζοντας βιώσιμη αγορά δανεισμού στο τέλος του προγράμματος, δεν έχει επιτευχθεί - και όχι μόνο επειδή το σημερινό αδιέξοδο μεταξύ της νέας ελληνικής κυβέρνησης και των επίσημων δανειστών της. Αν δεν υπήρχε πρόωρες εκλογές τον Ιανουάριο, η Ελλάδα δεν θα ήταν σε θέση να δανείζεται από την αγορά σε προσιτές τιμές. Ακόμη και αν επιτευχθεί συμφωνία με τη νέα κυβέρνηση και τους δανειστές της και ως εκ τούτου οι σημερινές πολύ υψηλές αποδόσεις της αγοράς να πέσουν, δανειστικά επιτόκια της αγοράς για την Ελλάδα κατά πάσα πιθανότητα θα παραμείνει πολύ υψηλό.
Η ευθύνη για τις αποτυχίες bail-out μοιράζεται ανάμεσα στην Ελλάδα και την επίσημη δανειστές της
Κατά την άποψή μου, η ευθύνη για τις αποτυχίες bail-out μοιράζεται ανάμεσα στην Ελλάδα και την επίσημη δανειστές της, έτσι ώστε όλοι οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να εξετάσει τις επιλογές για την εξεύρεση μια λογική λύση θα διασφαλίζει τη δημόσια βιωσιμότητας του χρέους, της ανάπτυξης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Δεδομένου ότι περίπου το 80 τοις εκατό του ελληνικού δημόσιου χρέους βρίσκεται στα χέρια των επίσημων πιστωτών και βιώσιμη αγορά δανεισμού δεν είναι στον ορίζοντα, υπάρχουν τρεις επιλογές για την αντιμετώπιση του χρέους αίνιγμα: (1) πολύ μεγαλύτερα πρωτογενή πλεονάσματα του προϋπολογισμού από την τρέχουσα προγραμματισμένη 4,5 τοις εκατό του ΑΕΠ και ταχύτερη ιδιωτικοποίηση, προκειμένου να είναι σε θέση να εξοφλήσει το χρέος, (2) την καθυστέρηση ή κούρεμα στις βραχυπρόθεσμες αναμενόμενες εξαγορές χρέους (των οποίων οι έληγαν ΕΚΤ κρατούνται και τα δάνεια του ΔΝΤ ξεχωρίζουν μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια), ή (3) νέα χρηματοδότηση μη εμπορεύσιμου προϊόντος. Η μόνη λογική επιλογή που βλέπω για τέτοια χρηματοδότηση είναι η χρήση του μόνιμου ταμείου διάσωσης της ευρωζώνης, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ).
Δεδομένου ότι ένα από τα κύρια αιτήματα της νέας ελληνικής κυβέρνησης είναι πολύ μικρότερο πρωτογενές πλεόνασμα από το παρόν προγραμματισμένη 4,5 τοις εκατό του ΑΕΠ ,, το ένα δεν χρειάζεται μια κρυστάλλινη σφαίρα για να αποκλείσει την επιλογή 1 ανωτέρω. Επιλογή 2 είναι σαφώς μια no-go για τους εταίρους της ζώνης του ευρώ και μπορεί να μην είναι αναγκαία. Κάθε επίπεδο του χρέους είναι βιώσιμη αν έχει ένα πολύ χαμηλό επιτόκιο και μεγάλη ωριμότητα? Η Ιαπωνία είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από αυτή την άποψη. Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι εταίροι της Ευρωζώνης έχουν κοινωνικοποιηθεί πιο ελληνικού δημόσιου χρέους με πολύ μεγάλη ωριμότητα και το ποσοστό με χαμηλό επιτόκιο δάνεια. Αν δεν θέλουν να υποφέρουν από ένα κούρεμα (τόσο σε ονομαστικούς όσο και σε όρους καθαρής παρούσας αξίας), τότε μπορούν να επεκτείνουν τις διάρκειες και περιόδους χάριτος του υφιστάμενου δανεισμού περαιτέρω και την παροχή νέων δανείων για να καλυφθούν τα κενά στη χρηματοδότηση, σύμφωνα με την τρίτη επιλογή παραπάνω .
Δεν βλέπω καμία λογική εναλλακτική λύση σε ένα νέο μακροπρόθεσμο πρόγραμμα ESM για την Ελλάδα. Τα μεγάλα ερωτήματα είναι οι λεπτομέρειες και την πολιτική. Ένα χαμηλωμένο πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού θα απαιτούσε ένα μεγαλύτερο ESM δάνειο. Οι διαπραγματεύσεις για τις προϋποθέσεις (συμπεριλαμβανομένων των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και των ιδιωτικοποιήσεων) προοιωνίζονται να είναι ένας εφιάλτης. Και ακόμα κι αν επιτευχθεί συμφωνία με τους διαπραγματευτές, ομοφωνία όλων των εταίρων της ζώνης του ευρώ είναι απαραίτητη για να μετατρέψει τη συμφωνία του με νέα σύμβαση, η οποία θα απαιτήσει επίσης την έγκριση ορισμένων εθνικών κοινοβουλίων, η οποία θα μπορούσε να είναι δύσκολο να επιτευχθεί.
Σε περίπτωση απουσίας ενός εύλογου μακροπρόθεσμης συμφωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα και στη ζώνη του ευρώ εταίρους, η νέα ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε είτε να προεπιλογή για ορισμένες από τις υποχρεώσεις του, η οποία θα είχε καταστροφικές συνέπειες και μπορεί να οδηγήσει σε μια ελληνική έξοδο από το ευρώ, ή την κυβέρνηση θα μπορούσε να αποτύχει. Μια νέα εκλογή θα μπορούσε εύκολα να οδηγήσει σε πολιτική παράλυση, η οποία θα μπορούσε και πάλι να οδηγήσει σε μια ελληνική χρεοκοπία και τις πιθανές ευρείες συνέπειες.
Πιστεύω ότι ο φόβος του Grexit θα σας ζητήσει μια συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και τους εταίρους της ζώνης του ευρώ. Αλλά η ανησυχία μου είναι ότι η συμφωνία θα είναι μόνο μια βραχυπρόθεσμη λύση και οι διάφοροι περιορισμοί που θα αποτρέψει την επίτευξη μιας διαρκούς λύσης, έτσι απλά αναβολής των προβλημάτων. Αυτό θα είναι το επόμενο στάδιο στην ελληνική τραγωδία, καθώς τα προβλήματα βιωσιμότητας του χρέους θα ήταν πιθανόν να επιστρέψει σε λίγα χρόνια. Εν τω μεταξύ, η αβεβαιότητα που προκύπτει θα εμπόδιζαν την οικονομική δραστηριότητα, σε βάρος της τόσο στην Ελλάδα όσο και την επίσημη δανειστές της. Ισχυρή ηγεσία και τη σοφία που χρειάζεται για να βρεθεί μια βιώσιμη λύση.
Το άρθρο αυτό γράφτηκε για ΦΕΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΣΧΟΛΊΟΥ
Τα σχόλια στό 07magazine men'sblogspot υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων είναι (αστική και ποινική) και βαρύνει τους σχολιαστές.