Ο δρόμος της Ελλάδας προς την απολυταρχία

Τα ψέματα έκαναν την ουσία της πολιτικής

Ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης παρουσιάζεται ως μεταρρυθμιστής που αποκαθιστά την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, κυβερνά όλο και περισσότερο σαν αυταρχικός. Η ΕΕ πρέπει να παρέμβει.

Αυτό το καλοκαίρι, εκατομμύρια Ευρωπαίοι είδαν ξανά τη φωτεινή πλευρά της Ελλάδας: τον ήλιο, τις παραλίες, τη φιλοξενία. Η Ελλάδα είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς στην Ευρώπη.

Ίσως γι' αυτό οι κυβερνήσεις στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι πιο πρόθυμες να παραβλέψουν τη σκοτεινή πλευρά του εταίρου τους στην ΕΕ. Η διάλυση της δημοκρατίας στην Ουγγαρία και την Πολωνία απασχολεί τα δικαστήρια και την Επιτροπή της ΕΕ. 

Το γεγονός ότι η Ελλάδα, υπό τον δεξιό συντηρητικό πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, διολισθαίνει επίσης όλο και περισσότερο προς την απολυταρχία φαίνεται να μην έχει ενοχλήσει σχεδόν κανέναν μέχρι στιγμής στις Βρυξέλλες , στο Βερολίνο και στο Παρίσι .

Ο Μητσοτάκης απεικονίζει τον εαυτό του ως φιλελεύθερο μεταρρυθμιστή που έχει αποκαταστήσει τη χώρα του. Αυτό για το οποίο δεν του αρέσει να μιλάει είναι οι αμέτρητες πλέον νομικές παραβιάσεις που διαπράττουν Έλληνες αξιωματούχοι υπό την ηγεσία του.

Ειδικά στον τομέα της μεταναστευτικής πολιτικής, η ελληνική κυβέρνηση έχει de facto αναστείλει το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο. Οι ελληνικές δυνάμεις ασφαλείας έχουν απελάσει βίαια χιλιάδες πρόσφυγες στην Τουρκία τα τελευταία δύο χρόνια. 

Χρησιμοποίησαν μετανάστες ως σκλάβους για αυτές τις παράνομες απωθήσεις, απήγαγαν ανθρώπους που αναζητούσαν προστασία από τα ελληνικά νησιά και τους εγκατέλειψαν στη θάλασσα.

Δεν συμβαίνει σχεδόν ποτέ ότι οι Έλληνες αξιωματούχοι πρέπει να δικαιολογήσουν εγκλήματα που διαπράχθηκαν στα σύνορα. Από την άλλη, αυτό που συμβαίνει πολύ συχνά είναι ότι οι άνθρωποι που τεκμηριώνουν αυτά τα εγκλήματα υφίστανται πίεση.

Η ΜΚΟ Josoor, για παράδειγμα, μόλις σταμάτησε να λειτουργεί μετά από παρενόχληση από τις ελληνικές αρχές, μεταξύ άλλων, επί μήνες. Υπάλληλοι ανθρωπιστικών οργανώσεων διώκονται ως λαθρέμποροι. 

Ο δημοσιογράφος του Spiegel, Γιώργος Χρηστίδης, δυσφημήθηκε ως Τούρκος πράκτορας στα φιλοκυβερνητικά ελληνικά μέσα ενημέρωσης.

Αφού το Spiegel ανέφερε την περασμένη εβδομάδα πώς μια πεντάχρονη Σύρια πέθανε σε ένα νησί στα τουρκοελληνικά σύνορα ποταμού Έβρου επειδή οι ελληνικές αρχές της αρνήθηκαν οποιαδήποτε βοήθεια, η κυβέρνηση δεν άσκησε καμία αυτοκριτική, αλλά δυσφήμησε τον Χριστίδη επειδή αυτό φέρεται να απέκτησε παράνομη πρόσβαση στους γονείς του θύματος. Είναι ακριβώς η μορφή αντιστροφής της ενοχής που μας γνωρίζουμε πλέον από την Αθήνα .

Η ΕΕ ανέχτηκε τις αντιδημοκρατικές πολιτικές του Μητσοτάκη για πάρα πολύ καιρό.

Η Ελλάδα βλέπει τον εαυτό της ως το λίκνο της δημοκρατίας. Στην πραγματικότητα, όμως, ο Μητσοτάκης καταφεύγει όλο και περισσότερο στις μεθόδους ενός αυταρχικού.

Αυτός και ο λαός του έχουν κάνει το ψέμα ουσιαστικό μέρος της πολιτικής τους. Για παράδειγμα, το DER SPIEGEL και άλλα μέσα ενημέρωσης έχουν τεκμηριώσει πλήρως τις παράνομες απωθήσεις της Ελλάδας. 

Η ευρωπαϊκή υπηρεσία καταπολέμησης της διαφθοράς επιβεβαίωσε τις αναφορές. Κι όμως, μέχρι σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση ισχυρίζεται ξεδιάντροπα ότι δεν κάνει απωθήσεις.

Αποσυνθέτει έτσι το θεμέλιο πάνω στο οποίο μπορεί να λάβει χώρα ο δημοκρατικός λόγος. Σύμφωνα με την κατάταξη της ελευθερίας του Τύπου των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα, η Ελλάδα βρίσκεται πλέον στην τελευταία θέση στην ΕΕ. Σε δημοσκόπηση του Reuters, μόλις το 7 τοις εκατό των Ελλήνων δήλωσε ότι τα ΜΜΕ στη χώρα τους είναι δωρεάν.

Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε κράτος επιτήρησης υπό τον Μητσοτάκη. Ο αρχηγός των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών αναγκάστηκε πρόσφατα να παραιτηθεί αφού έγινε γνωστό ότι ένας κορυφαίος πολιτικός της αντιπολίτευσης και ένας δημοσιογράφος είχαν παραβιαστεί από τις αρχές. Ο βαθμός στον οποίο ο ίδιος ο Μητσοτάκης συμμετείχε στη διαδικασία δεν έχει ακόμη πλήρως διευκρινιστεί.

Εναπόκειται πρώτα και κύρια στους Έλληνες να σταματήσουν την αυταρχική τάση στη χώρα τους. Το αργότερο τον επόμενο χρόνο θα γίνουν εκλογές στην Ελλάδα, οι πολίτες εκεί μπορούν να αποφασίσουν σε τι είδους χώρα θέλουν να ζήσουν και ποια μεταναστευτική πολιτική θα πρέπει να υιοθετήσει η κυβέρνησή τους.

Καλείται όμως και η ΕΕ. Έχει αποδεχτεί τις αντιδημοκρατικές πολιτικές του Μητσοτάκη για πάρα πολύ καιρό, και σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα τις καλωσόρισε. Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στον Έβρο το 2020, η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν περιέγραψε την Ελλάδα ως «ασπίδα της Ευρώπης». Και στα κράτη μέλη, οι άνθρωποι κρυφά χαίρονται που οι Έλληνες συνοριοφύλακες αποκρούουν τους πρόσφυγες - ανεξάρτητα από το μέσο.

Όταν η Γερμανίδα Υπουργός Εξωτερικών Annalena Baerbock ήταν στην Αθήνα τον Ιούλιο, ζήτησε από τους οικοδεσπότες της να διευκρινίσουν τις καταγγελίες για απώθηση. Αυτό ακουγόταν αποφασιστικό, αλλά είναι φθηνό. Γιατί το θέμα έχει προ πολλού ξεκαθαριστεί. Εάν η ΕΕ αντιμετωπίζει σοβαρά τα δικά της πρότυπα, θα πρέπει τώρα να ξεκινήσει διαδικασίες επί παραβάσει κατά της Ελλάδας. 

Ένα σχόλιο του Maximilian Popp

DER SPIEGEL