Η παγίδα των 600 ευρώ

Το πλαφόν 600 ευρώ στην αναδρομική ενίσχυση για το ακριβό ρεύμα που είναι μόνο για λίγους και το στοίχημα για τους λογαριασμούς που θα εκδοθούν στο εξής

Παραμονές των ευρωεκλογών του 2019 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αποφασίζει να δώσει εκτάκτως ένα επίδομα στους συνταξιούχους. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στις σχετικές δηλώσεις έκανε λόγο για επαναφορά της 13ης σύνταξης. 

Στα ψιλά των δηλώσεων αναφέρθηκε ότι την πλήρη σύνταξη θα έπαιρναν μόνο οι χαμηλοσυνταξιούχοι. Οι υπόλοιποι θα λάμβαναν μόνο μέρος τη σύνταξης τους, το οποίο μειωνόταν όσο πιο υψηλή ήταν αυτή. 

Επικοινωνιακά όμως πέρασε το «επαναφορά της 13ης σύνταξης», χωρίς αστερίσκους. 

Όταν λοιπόν οι συνταξιούχοι πήγαν στα ATM και είδαν ότι είχε πιστωθεί μέρος μόνο της σύνταξης, αισθάνθηκαν εξαπατημένοι. Εντέλει, η προεκλογική παροχή όχι μόνο δεν ωφέλησε, αλλά έβλαψε τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η ανακοίνωση Μητσοτάκη

Στο προχθεσινό διάγγελμά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε τα νέα μέτρα της κυβέρνησης για τους φουσκωμένους λογαριασμούς του ρεύματος. Και μόνο η ανακοίνωση της κυβέρνησης συνιστά ομολογίας (μερικής έστω) αποτυχίας της πολιτικής της για την ενεργειακή κρίση. 

Ταυτόχρονα αποτελεί πλήγμα στην αξιοπιστία της. Γιατί μέχρι τώρα οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι ισχυρίζονταν ότι τα προηγούμενα μέτρα ήταν επαρκή και κατηγορούσαν την αντιπολίτευση για καταστροφολογία; 

Γιατί ενώ υπήρχαν τα χρήματα δεν τα διοχέτευσαν εγκαίρως για να πάρουν ανάσα τα νοικοκυριά; 

Γιατί έπρεπε να σημειωθεί πρώτα η δημοσκοπική κατρακύλα της Νέας Δημοκρατίας για να κινητοποιηθεί η κυβέρνηση;

Είναι βέβαιο ότι τα εύλογα ερωτήματα θα μείνουν αναπάντητα από τους κυβερνητικούς ιθύνοντες. Και ίσως η απάντησή τους να είχε μικρή σημασία αν με τα νέα μέτρα για το ρεύμα ο πρωθυπουργός αντέστρεφε το πολιτικό κλίμα που γίνεται όλο και πιο βαρύ για την κυβέρνηση. 

Κάτι τέτοιο δεν είναι σίγουρο όμως, παρότι το δημοσιονομικό κόστος των μέτρων για το δεύτερο εξάμηνο του ΑΕΠ φτάνει το όχι ευκαταφρόνητο ποσό των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ -λίγο παραπάνω από 1% του ΑΕΠ.

Μέχρι 600 ευρώ

Ο κ. Μητσοτάκης στο διάγγελμα είπε ότι η αναδρομική ενίσχυση για τους φουσκωμένους λογαριασμούς θα είναι μέχρι 600 ευρώ. Αυτό όμως που πέρασε επικοινωνιακά ήταν το 600 ευρώ, χωρίς το «μέχρι». 

Ο μόνος τρόπος για να πέρναγε διαφορετικά, θα ήταν να δινόταν έμφαση στην ανακοίνωση όχι στο όριο του ποσού ανά νοικοκυριό, αλλά στο συνολικό δημοσιονομικό κόστος του μέτρου, που ανέρχεται στα 280 εκατομμύρια ευρώ.

Διαβάζοντας τις εξειδικεύσεις των κυβερνητικών ανακοινώσεων προκύπτει ότι:

● Το μέτρο των επιστροφών αφορά μόνο κύριες πρώτες κατοικίες,

● Από το ποσό της επιδότησης αφαιρουνται οι επιδοτήσεις και οι εκπτώσεις που έχουν ήδη δοθεί,

● Δεν υπάρχει πρόβλεψη για τους πολίτες που δεν έχουν καταφέρει να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους λόγω του ύψους τους.

Εν ολίγοις, το πιο πιθανό σενάριο είναι ότι λίγοι μόνο θα φτάσουν το πλαφόν των 600 ευρώ. 

Οι υπόλοιποι πώς θα αντιδράσουν; Θα μείνουν ευχαριστημένοι με αυτά που θα πάρουν ή θα τα θεωρήσουν λίγα και (πολύ περισσότερο) θα θεωρήσουν ότι εξαπατήθηκαν αφού δεν πήραν τα 600 ευρώ; Ίδωμεν.

Οι νέοι λογαριασμοί

Το δεύτερο στοίχημα είναι τι θα γίνει με τους λογαριασμούς που θα εκδοθούν στο εξής. Η κυβέρνηση μιλάει για ενίσχυση που θα καλύψει μεσοσταθμικά το 70% - 80% των αυξήσεων. Θα συμβεί όντως αυτό ή για μια ακόμα φορά έχουμε να κάνουμε με την εποικοδομητική αμφισημία της εξουσίας που οδηγεί στην παραπλάνηση; 

Ακόμα και αν όντως καλυφθεί το 70%-80% των σημερινών αυξήσεων, τι θα συμβεί αν η τιμή του ρεύματος συνεχίσει να τραβάει την ανηφόρα; 

Κι εδώ ο πρωθυπουργός βρίσκεται αντιμέτωπος με τις (μεγάλες) προσδοκίες που καλλιέργησε. Αν οι πολίτες αισθανθούν ότι αυτές οι προσδοκίες δεν εκπληρώνονται, ενδέχεται οι παροχές να γυρίσουν μπούμερανγκ για την κυβέρνηση.

Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση επιμένουν σε μια πολιτική που καταφανώς έχει αποτύχει. Εν μέσω κρίσης, η περίφημη απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας αποδεικνύεται αδιέξοδη. 

Τα επιδόματα ούτε πραγματική λύση είναι ούτε μπορούν να διαρκέσουν για πολύ. Είναι επείγουσα ανάγκη η αποφασιστική παρέμβαση του Δημοσίου για να γίνουν δομικές αλλαγές στην Ενέργεια προς όφελος της κοινωνίας, του περιβάλλοντος και του συνόλου της οικονομίας.

ΠΗΓΗ