Όποιος ακούει τελευταία τον Μπόρις Τζόνσον να μιλά, αποκομίζει την εντύπωση ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο όλα είναι εντάξει. Τα επιδημιολογικά δεδομένα δεν αποτελούν αφορμή ανησυχίας, υποστήριξε ο βρετανός πρωθυπουργός, δεν υπάρχει λόγος για ένα σχέδιο Β που εδώ και μήνες βρίσκεται στο συρτάρι του, αλλά «εκεί θα πρέπει να παραμείνει».
Την ίδια ώρα ο δείκτης θετικότητας ανέβηκε στα 400 κρούσματα ανά 100.000 κατοίκους, δηλαδή υψηλότερα από ό,τι στη Γερμανία, όπου ο κώδωνας συναγερμού ηχεί πιο δυνατά παρά ποτέ.
Σαν σε παράλληλο σύμπαν
Η μετάλλαξη Δέλτα ώθησε σε πρωτοφανή ύψη τα κρούσματα στη Γερμανία, την Αυστρία κι άλλες χώρες κι αυτό δεν έχει περάσει ωστόσο απαρατήρητο στην Ντάουνιγκ Στριτ.
Πριν λίγες ημέρες ο Τζόνσον προειδοποίησε για ένα νέο κύμα που πλησιάζει στην ήπειρο και για το οποίο κανείς δεν ξέρει, εάν θα χτυπήσει και τις αγγλικές ακτές.
«Είναι παραπλανητικό» λέει ο Αζεέμ Μαζίντ, ειδικός σε θέματα υγείας από το Imperial College του Λονδίνου μιλώντας στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Διότι είναι γεγονός ότι εδώ και μήνες η κατάσταση στη χώρα δεν είναι καλύτερη από ό,τι στην ηπειρωτική Ευρώπη. Το αντίθετο μάλιστα.
«Από τον Ιούλιο δεν έχουμε λιγότερα από 30.000 κρούσματα την ημέρα» λέει. Μόνο πρόσφατα η Βρετανία ξεπεράστηκε από άλλες χώρες με περισσότερα κρούσματα. «Τελευταία τα κρούσματα ήταν συνήθως ανάμεσα στα 40.000 με 50.000 την ημέρα, η μεγαλύτερα διαφορά με την κατάσταση στη Γερμανία είναι, ότι στη Βρετανία κανείς δεν μιλά για μια νέα επιδημιολογική κρίση».
Ιδιαίτερα στο εξωτερικό έχει περάσει η εντύπωση ότι οι Βρετανοί με τη λεγόμενη Freedom Day, όπου μέσα Ιουλίου καταργήθηκαν όλα τα μέτρα, τα κατάφερε με κάποιον τρόπο και ξεπέρασε τα χειρότερα. Είναι η μισή αλήθεια.
Η ολόκληρη αλήθεια είναι ότι το εθνικό σύστημα υγείας NHS δεν έχει επιβαρυνθεί όπως τον περασμένο χειμώνα. Αλλά επίσης αλήθεια είναι ότι οι γιατροί βρίσκονται στο όριο εξάντλησης και οι κατάλογοι αναμονής για εγχειρίσεις είναι όσο ποτέ άλλοτε μακριές.
Εδώ και εβδομάδες ο αριθμός των νεκρών φτάνει τους 1000 ανά εβδομάδα. Το τίμημα αυτής της βρετανικής ελευθερίας είναι η εξοικείωση με αυτούς τους αριθμούς.
«Από καιρό το σχέδιο Β»
Αλλά ακόμη και το σχέδιο Β που ο Τζόνσον δεν θέλει να βγάλει από το συρτάρι του, περιλαμβάνει μέτρα κάθε άλλο παρά δραστικά. Πρόκειται στην ουσία για οδηγίες για εργασία από το σπίτι, μάσκες σε ορισμένους χώρους, εμβολιασμούς και τεστ για μερικές μεγάλες εκδηλώσεις.
Έλεγχος πιστοποιητικών εμβολιασμού, που στη Γερμανία ανήκει πλέον στην καθημερινότητα, είναι για πολλούς ασύλληπτο στη Βρετανία. Ήδη πριν μήνες εκδηλώθηκαν ισχυρές αντιστάσεις εναντίον ενός τέτοιου συστήματος. Πολύ πριν την εισαγωγή τους τα πιστοποιητικά χαρακτηρίστηκαν ως μεροληπτικά.
Η Σκωτία και η Ουαλία που αποφασίζουν αυτόνομα για την πολιτική τους, χρησιμοποιούν κανονικά εδώ και κάποιο διάστημα αυτά τα πιστοποιητικά. Αλλά σε ποσοστό εμβολιασμού, η κατάσταση σε Γερμανία και Βρετανία είναι παρόμοια. Σχεδόν το 69% του πληθυσμού έχει κάνει και τις δύο δόσεις. Με την συμπληρωματική δόση, οι ρυθμοί κινούνται αργά.
Οι επιπτώσεις γίνονται ήδη αντιληπτές κάνοντας κάποιες ηλικιακές συγκρίσεις. Ενώ τα κρούσματα είναι σχετικά χαμηλά στους ηλικιωμένους που έχουν κάνει την ενισχυτική δόση, στα παιδιά του σχολείου είναι από τα υψηλότερα.
«Το πλάνο Β θα έπρεπε να είχε τεθεί σε εφαρμογή από καιρό» λέει ο Μάζιντ. «Αλλά η βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε να μην κινηθεί προληπτικά, παρά μόνο όταν θα είναι ήδη πολύ αργά. Ευτυχώς χάρη στους εμβολιασμούς οι εισαγωγές στα νοσοκομεία δεν οδηγούν σε δραματικές συνθήκες, όπως τον περασμένο χειμώνα».
Ο καθηγητής Κρίστιαν Ντρόστεν εκτίμησε πρόσφατα την υπόθεση ότι η κατάσταση στη Βρετανία μπορεί να χαλαρώσει κατά τη διάρκεια του χειμώνα επειδή υπήρξαν πολλοί περισσότεροι που λόγω των πολλών κρουσμάτων απέκτησαν υψηλό επίπεδο ανοσίας.
Ο βρετανός επιστήμων Μαζίντ μπορεί να καταλάβει αυτήν την υπόθεση, αλλά είναι πιο προσεκτικός. «Ανά πάσα στιγμή μπορεί η κατάσταση να ξεφύγει από τον έλεγχο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΣΧΟΛΊΟΥ
Τα σχόλια στό 07magazine men'sblogspot υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων είναι (αστική και ποινική) και βαρύνει τους σχολιαστές.