Τα πρώτα συμπεράσματα για τις Γερμανικές εκλογές

Οι εκλογές στο Βερολίνο αναδεικνύουν ένα νέο τοπίο το οποίο θα μας απασχολήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα 

Μπορεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης αυτή τη στιγμή να επικεντρώνεται στο σχηματισμό της νέας κυβέρνησης, όμως οι εκλογές στο Βερολίνο αναδεικνύουν ένα νέο τοπίο το οποίο θα μας απασχολήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα και θα επηρεάσει πολλές χώρες στην Ευρώπη ακόμα και στο άμεσο μέλλον.

Ας επιχειρήσουμε τώρα, έστω και αν «η μπάλα καίει», μια πρώτη ανάλυση:

Ο ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΥΠΕΣΤΗ ΔΕΙΝΗ ΗΤΤΑ: Το άθροισμα των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών, για πρώτη φορά, δεν ξεπερνάει το 50%-για την ακρίβεια φτάνει το 49,8%! Η Γερμανία προστίθεται στις χώρες που το πολιτικό σύστημα υφίσταται πολυκερματισμό, με τον πολλαπλασιασμό και την ενδυνάμωση των μικρότερων κομμάτων, με τις αυτοδυναμίες πλέον να συζητούνται σε αυταρχικές χώρες της ΕΕ ή σε περιφερειακές, που οι εξελίξεις έρχονται καθυστερημένα. Το ερώτημα είναι εάν η ήττα του δικομματισμού αποτελεί προσωρινό φαινόμενο ή εάν όσα παρατηρούμε -και- στη Γερμανία έχουν στρατηγικό βάθος.

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΡΙΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ: Η Γερμανία, βεβαίως, διαθέτει συνταγματικές δικλείδες που καθιστά βιώσιμες τις κυβερνητικές συνεργασίες, όπως και σχετική κουλτούρα - μήπως θα πρέπει να αρχίσουμε τις σχετικές συζητήσεις και εδώ;

Η ΔΕΞΙΑ ΤΟΥ ΛΑΣΕΤ ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΣΤΗΚΕ: Η ήττα του Χριστιανοδημοκρατικό Κόμματος περιέχει χαρακτηριστικά μιας στρατηγικής ήττας, καθώς η Χριστιανική Ένωση έχασε στις κάλπες την Κυριακή 8,4 ποσοστιαίες μονάδες, που αν προστεθούν στις απώλειες που σημείωσε στις προηγούμενες εκλογές μας επιτρέπει να μιλούμε για τεράστιες απώλειες. Η νεοσυντηρητική πολιτική πληρώνεται, έστω και σε βάθος χρόνου, ενώ ο Όλαφ Σολτς αν εκλεγεί θα πρέπει να πάρει μαθήματα ως προς τη συμβολή της ασκούμενης πολιτικής στη μεγάλη ήττα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος.

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΚΟΜΜΑ ΕΝΟΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΧΑΝΕΙ: Είναι πρωτοφανές! Το μικρό κόμμα ενός κυβερνητικού σχηματισμού, το SPD, αναδεικνύεται νικητής των εκλογών, τη στιγμή που το μεγάλο, οι Χριστιανοδημοκράτες, συνθλίβεται! Έως τώρα είχαμε το αντίστοιχο φαινόμενο τόσο στη Γερμανία, όσο και σε άλλες χώρες-πχ στη χώρα μας, το ΠΑΣΟΚ πλήρωσε τη συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία (Σαμαράς-Βενιζέλος), όπως κα η Αριστερά τη συγκυβέρνηση με τη δεξιά το1989 (Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με Χαρίλαο Φλωράκη και Λεωνίδα Κύρκο).

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΑΝ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ: Το Die Linke, που έμεινε εκτός Βουλής στη Γερμανία, αποτελεί μια ακόμα τρανή απόδειξη για του λόγου το αληθές.

Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΑΠΟΚΤΑ ΡΙΖΕΣ: Εν αντιθέσει με το Die Linke, η ακροδεξιά του AFD, μπορεί να σημείωσε απώλειες, αλλά κράτησε τις βασικές της δυνάμεις, δείχνοντας ότι διαθέτει ρίζες στη σημερινή γερμανική κοινωνία! Άλλωστε, στις θέσεις τους, σε μεγάλο βαθμό έχουν μετακινηθεί και οι Φιλελεύθεροι του Λίντνερ!

Επί του θέματος θα επανέλθουμε!

ΠΗΓΗ