Ρον Χάρις: Η μεγάλη κομπίνα με τους κουλοχέρηδες

Ο Ρον Χάρις δεν ήταν ο πρώτος που κατάφερε να εξαπατήσει τα καζίνο, «χακάροντας» τα slots αλλά σίγουρα συγκαταλέγεται στην κορυφαία πεντάδα αυτών

Τα καζίνο και τα διαδικτυακά καζίνο αποτελούν έναν αρκετά δημοφιλή τρόπο διασκέδασης, ιδιαίτερα για τους άνδρες. Είναι πραγματικά λίγοι εκείνοι που δεν έχουν πατήσει έστω και μια φορά το πόδι τους σε ένα καζίνο. Είτε γιατί ήταν Πρωτοχρονιά, είτε γιατί το αποφάσισε η παρέα, όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε περάσεις τις πύλες ενός επίγειου καζίνο. Έχουμε βιώσει, άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο, τη μυσταγωγία που περιβάλλει αυτό το χώρο και έχουμε αντιληφθεί για ποιους λόγους τα καζίνο είναι τόσο δημοφιλή στο ανδρικό κοινό. Πηγαίνοντας αυτή τη σκέψη ένα βήμα παρακάτω, όσοι από εσάς έχετε επισκεφθεί παραπάνω από μία φορές ένα καζίνο και έχετε βιώσει αυτή τη εμπειρία που αναφέραμε σίγουρα θα έχετε έρθει σε επαφή με τα αγαπημένα, σε όλους μας, φρουτάκια (slots).

Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε, διαπιστώθηκε ότι μία από τις πρωταρχικές απορίες που έχει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των συχνών επισκεπτών των καζίνο είναι το πως δουλεύουν αυτά τα μηχανήματα. Αυτά δηλαδή που δεν τα χειρίζεται κάποιος dealer, όπως είναι το μπλακτζακ και το μπακαρά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η απάντηση είναι πιο δύσκολη απ’ όσο φαντάζεστε. Πίσω από αυτά τα μηχανήματα κρύβεται μία αρκετά πολύπλοκη φιλοσοφία και τεχνολογία και λίγοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που γνωρίζουν τα πάντα γι’ αυτή.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για κάποιον να βγάλει μία περιουσία εις βάρος των καζίνο εκμεταλλευόμενος αυτή τη γνώση; 

Μπορεί κάποιος που σχεδιάζει τέτοια μηχανήματα να μπει στη διαδικασία να κλέψει μέσω των δημιουργημάτων του τα καζίνο και να βγάλει εκατομμύρια; Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα μπορεί να δώσει ο Ρον Χάρις, για τον οποίο θα μιλήσουμε σε αυτό το άρθρο.

Η πρώτη γνωριμία και οι… αρραβώνες

Ο Ρον Χάρις δεν ήταν ο πρώτος που κατάφερε να εξαπατήσει τα καζίνο, «χακάροντας» τα slots.

Πολλοί ήταν εκείνοι που στην ιστορία των καζίνο κατάφεραν να εξαπατήσουν τα καζίνο και ο Χάρις σίγουρα συγκαταλέγεται στην κορυφαία πεντάδα αυτών. Για τη ζωή του Χάρις πριν ξεκινήσει να εργάζεται την NGCB (Nevada Gaming Control Board) ξέρουμε ελάχιστα. Αυτό που γνωρίζουμε είναι πως επρόκειτο για έναν κορυφαίο προγραμματιστή ο οποίος είχε τρομερές ικανότητες στο να γράφει αρκετά είδη κώδικα και αυτό του εξασφάλισε τη συγκεκριμένη θέση εργασίας.

Ο Ρον ξεκίνησε να εργάζεται ως προγραμματιστής στην NGCB και μέσω αυτής της θέσης είχε απεριόριστη πρόσβαση στα μηχανήματα. Συγκεκριμένα, η δική του αρμοδιότητα ήταν να ελέγχει τους κουλοχέρηδες για τη λειτουργία τους καθώς και τα νούμερα στα ηλεκτρονικά κίνο, πριν αυτά βγουν στις αίθουσες των καζίνο. Εκτός αυτού, ήταν αρμόδιος να ελέγχει εάν τα κέρματα που χρησιμοποιούσαν τα καζίνο ήταν αυτά που έπρεπε βάσει του σχεδιασμού τους.

Ο πολυπόθητος «γάμος»

Λίγο καιρό μετά την πρόσληψή του στην NGCB ο Χάρις αντιλήφθηκε την τεράστια ευκαιρία που είχε για να γίνει πλούσιος. Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονίσουμε πως επρόκειτο για έναν αρκετά έξυπνο άνθρωπο και αυτό που σχεδίασε δεν είναι κάτι που μπορεί κάποιος να σκεφτεί πολύ εύκολα.

Πάμε να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και να δούμε όλο το πλάνο του Χάρις. Αρχικά, πρέπει να αναφέρουμε πως τα κέρματα που δέχονται οι κουλοχέρηδες ονομάζονται κέρματα EPROM. Τι σημαίνουν τα αρχικά αυτά; Erasable Programmable Read Only Memory. Αυτά τα κέρματα έδωσαν την ευκαιρία στον Χάρις να στήσει τη μεγάλη του κομπίνα.

Μέσω των δικών του προγραμμάτων, έσβηνε και προγραμμάτιζε ξανά αυτά τα κέρματα. Είχε σχεδιάσει ένα πρόγραμμα μέσω του οποίου ένα τέτοιο κέρμα ενεργοποιούσε το τζάκποτ σε έναν κουλοχέρη. Αυτό γινόταν μόνο με συγκεκριμένους συνδυασμούς του παίκτη. Εάν ο παίκτης ακολουθούσε μία συγκεκριμένη σειρά επιλογών τότε η νίκη ήταν δεδομένη. Τα κέρματα που χρησιμοποιούσε ο Χάρις ήταν ήδη εγκεκριμένα από την αρμόδια Αρχή οπότε δεν κινούσαν και τις υποψίες.

Αυτό ήταν και η μεγάλη του επιτυχία σε όλο το πλάνο. Είχε τη δυνατότητα να αφήνει τα επαναπογραμματισμένα κέρματα μέσα στους κουλοχέρηδες, μόνο που αυτά ακολουθούσαν έναν διαφορετικό δίαυλο με ένα συγκεκριμένο συνδυασμό από τον παίκτη και έδιναν τα τζάκποτς. Μάλιστα, για να μην κινεί ο ίδιος τις υποψίες, έβαζε άλλους να πηγαίνουν να παίζουν για λογαριασμό του και να κερδίζουν εκείνοι τα τζάκποτς. Ένας από αυτούς ήταν και η πρώην γυναίκα του. Επίσης, τα τζάκποτς που κέρδιζε ήταν μικρά για να μην κινήσει τις υποψίες των καζίνο. Αυτή η κομπίνα κράτησε δώδεκα ολόκληρα χρόνια και ο Χάρις με αυτό τον τρόπο έβγαλε αρκετά χρήματα.

Το αναμενόμενο… «διαζύγιο»

Κάθε πλάνο απάτης, όσο τέλειο και να είναι, πάντα θα έχει κάποια κενά. Ποια ήταν αυτά στην περίπτωση του Ρον Χάρις; Το ότι θέλησε να βάλει κι άλλους στο κόλπο. Συγκεκριμένα, ο Χάρις αποφάσισε να επεκτείνει τη δράση του και εκτός του Λας Βέγκας. Αποφάσισε να κάνει το ίδιο και στην Ατλάντικ Σίτι και μάλιστα θέλησε εκτός από τους κουλοχέρηδες να εφαρμόσει την ίδια τακτική και στα μηχανήματα κίνο. Γιατί; Το κίνο μπορεί να έχει στατιστικά τις μικρότερες πιθανότητες να αποφέρει κέρδος σε έναν παίκτη, έχει όμως τα μεγαλύτερα τζάκποτς από κάθε άλλο παιχνίδι.

Ήξερε ότι θα έπρεπε να εμπιστευτεί κάποιον άλλο για να του δώσει την τακτική του και να κερδίσει εκείνος γι’ αυτόν. Και εμπιστεύτηκε τον λάθος άνθρωπο. Όταν γνώρισε τον Ριντ ΜακΝίλ άρχισε η πτώση του Χάρις. Τον Ιανουάριο του 1995 ο ΜακΝίλ επισκέφθηκε το Bally’s Park Place Casino στην Ατλάντικ Σίτι. Ο Χάρις του είχε δώσει όλες τις οδηγίες για το πως θα κερδίσει το τζάκποτ στο κίνο. Εκείνος ακολούθησε τους συνδυασμούς, κέρδισε 100.000 δολάρια! Τόσο απλά, σαν να μη συνέβη τίποτα! Αυτό αμέσως έβαλε σε υποψίες το καζίνο. Εκτός αυτού, όταν ο ΜακΝίλ πήγε να παραλάβει τα κέρδη του δεν είχε κανένα αποδεικτικό επάνω του που να λέει ποιος είναι. Ούτε ταυτότητα, ούτε δίπλωμα, ούτε κανένα άλλο έγγραφο.

Μόλις έφτασε στο καζίνο η αρμόδια Αρχή για να επικυρώσει τα κέρδη του, μιας και κάθε νίκη άνω των 35.000 δολαρίων απαιτεί αυτή τη διαδικασία, μαζί της ήρθαν και δύο αστυνομικοί. Όταν συνόδευσαν τον ΜακΝίλ στο δωμάτιό του αντίκρισαν εκεί τον Χάρις και στη συνέχεια ξεσκεπάστηκε όλη η απάτη.

Η κρίση του Χάρις δεν τον άφησε να σκεφτεί καθαρά και αντί να κρυφτεί κάπου απλά γύρισε σπίτι του στη Νεβάδα. Εκεί τον συνέλαβαν στο αεροδρόμιο οι αστυνομικοί. Στην κατάθεσή του ομολόγησε ότι είχε «πειράξει» περισσότερους από 30 κουλοχέρηδες σε διάφορα καζίνο. Εκτός από αυτόν συνελήφθη τόσο η πρώην γυναίκα του όσο και δύο ακόμα φίλοι του. Η απληστία του ήταν εκείνη που τον πρόδωσε. Εάν συνέχιζε να κερδίζει μικρότερα ποσά και δεν ενέπλεκε τρίτους στην υπόθεση, μάλλον ακόμα θα συνέχιζε να εισπράττει, εξαπατώντας τα καζίνο. Πιθανόν να είχε «εξαπλωθεί» και σε όλα τα online casino.

Τον Ιούλιο του 1998 κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε επτά χρόνια φυλάκιση, ενώ μπήκε και στη μαύρη λίστα του Λας Βέγκας και του Νιου Τζέρσεϊ. Αυτό σημαίνει ότι του απαγορεύτηκε δια παντός να παίξει σε καζίνο και στις δύο Πολιτείες…