Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή ο Νίκος Αλέφαντος

Στη θλίψη βυθίστηκε ο χώρος του ελληνικού ποδοσφαίρου
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών ο Νίκος Αλέφαντος, μια είδηση που βυθίζει στο πένθος το ελληνικό ποδόσφαιρο.


Γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1939 στην Αθήνα και μεγάλωσε στα Εξάρχεια, όπου διέμενε μέχρι σήμερα. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο σε μικρή ηλικία, από τον Αστέρα Εξαρχείων, την ομάδα της συνοικίας του. Στη συνέχεια μετακινήθηκε στις ΑΕ Χαλανδρίου, ΠΑΟ Ρουφ, ενώ αργότερα πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό.

Στη συνέχεια αγωνίστηκε σε Ατρόμητο Πειραιώς (Καμινίων), Ολυμπιακό Χαλκίδας, για τον οποίο σημείωσε τέρμα σε βάρος του αντίστοιχου του Πειραιά, Παναιγιάλειο, Πανελευσινιακό και Βύζαντα Μεγάρων, ενώ το 1969 τερμάτισε την καριέρα του ως παίκτης.

Στη συνέχεια ακολούθησε προπονητική καριέρα, με τον Αστέρα Εξαρχείων να είναι η πρώτη ομάδα που ανέλαβε ως προπονητής το 1969. Εργάσθηκε στους περισσότερους από τους πλέον δημοφιλείς ελληνικούς συλλόγους, με αποκορύφωμα τον Ολυμπιακό στον οποίο εργάστηκε τρεις φορές (ανά μία δεκαετία: τέλη 1983, 1994 και 2004), όντας και η τελευταία ομάδας της προπονητικής του καριέρας, αλλά και σε ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, ΑΕ Λάρισας, Ηρακλή, ΠΑΣ Γιάννινα, ΟΦΗ, Πανιώνιο και Εθνικό Πειραιά.

Στην Α' Εθνική προπόνησε επίσης τον ΠΑΟ Ρουφ, τον Ιωνικό, την Προοδευτική, τον Εθνικό Αστέρα, τον Φωστήρα (για λίγες ώρες), την Καστοριά, την Παναχαϊκή, τη Δόξα Δράμας, την Κόρινθο, την Καλαμάτα, τον Παναργειακό, τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, την Ξάνθη, τον Πιερικό, τους Λύκους, τον ΑΠΟΕΛ (Κύπρος) και την εθνική Ελλάδας των Ελπίδων.

«Γεια σου ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι»: Όταν ο έμπειρος τεχνικός έγινε τραγούδι
Το άσμα που έγινε σύνθημα

Το τέλος μιας ξεχωριστής εποχής για το ποδοσφαιρικό σκηνικό της Ελλάδας σηματοδότησε η είδηση της απώλειας του Νίκου Αλέφαντου σε ηλικία 81 ετών, την Τρίτη 23 Ιουνίου 2020. Άλλωστε, όλοι έχουν να θυμούνται μια ιστορία που να αφορά τον έμπειρο προπονητή, ο οποίος... έφαγε με το κουτάλι τους πάγκους.

Η ζωή του ήταν ολόκληρη γύρω από το ποδόσφαιρο. Στους αγωνιστικούς χώρους, στους πάγκους, στα αποδυτήρια... Παντού, όπου κυλούσε η «στρογγυλή θεά», την οποία αγαπούσε όσο τον Ολυμπιακό, ήθελε να βρίσκεται και εκείνος.

Για τον λόγο αυτό παρακολούθησε τις προπονητικές και αγωνιστικές μεθόδους σπουδαίων τεχνικών, όπως ο Ερνστ Χάπελ, o Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα, ο Μπομπ Πέισλι, ο Αρίγκο Σάκι, ο Μαρτσέλο Λίπι και ο Κάρλο Αντσελότι.

Πολλοί θα μπορούσαν να γράψουν βιβλίο μόνο με τις αμέτρητες ιστορίες που βίωσαν δίπλα στον Νίκο Αλέφαντο. Άλλωστε, ήταν μια γνήσια προσωπικότητα, που εξωτερίκευε όλα όσα σκεφτόταν και για τον λόγο αυτό κανείς δεν είχε να πει κακή κουβέντα εναντίον του.

Αυτό το στοιχείο της προσωπικότητάς του ήταν που ενέπνευσε και το συγκρότημα Τα Παιδιά από την Πάτρα, για να γράψουν το τραγούδι με το όνομά του.

«Όταν με κατηγορούν, για κάτι που νομίζουν κι όταν με παρεξηγούν, χωρίς να με γνωρίζουν, όταν άδικα με βάζουν ν’ απολογηθώ, θυμάμαι τον Αλέφαντο. Γεια σου ρε Αλέφαντε είσαι παλικάρι…», είναι τα λόγια του άσματος, που έγινε και σύνθημα.

Γράφτηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και κυκλοφόρησε στον δίσκο του 1987 «Τα χρυσά τραγούδια», για να γίνει μεγάλη επιτυχία.

Οι στοίχοι είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαροι:

Όταν με κατηγορούν για κάτι που νομίζουν
κι όταν με παρεξηγούν χωρίς να με γνωρίζουν
όταν άδικα με βάζουν ν’ απολογηθώ
θυμάμαι τον Αλέφαντο

Γεια σου ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι
Γεια σου ρε Αλέφαντε, κράτα όσο μπορείς
Γεια σου ρε Αλέφαντε,
είσαι παλικάρι, μην υποχωρείς

Όταν με δικάζουνε χωρίς να έχω φταίξει
κι όταν το δίκιο μου δεν μπορώ να βρω
όταν ένοχοι με βάζουν ν’ απολογηθώ,
θυμάμαι τον Αλέφαντο

Γεια σου ρε Αλέφαντε…