Η επόμενη μέρα της Ρωσίας και τι μέλλει γενέσθαι για τον Βλάντιμιρ Πούτιν

Ένα από την ερωτήματα που απασχολεί τη ρωσική κοινωνία και όχι μόνο, ιδιαίτερα μετά την κατάθεση των συνταγματικών τροπολογιών εκ μέρους της Προεδρίας, είναι το πρόσωπο που θα αποτελέσει τον διάδοχο του Ρώσου Προέδρου Βλάντιμιρ Πούτιν.


Έχοντας ως βασική προϋπόθεση ότι θα πρέπει να είναι θερμός οπαδός του «Πουτινισμού», του μοντέλου διοίκησης που έχει εφαρμόσει όλα αυτά τα χρόνια της διακυβέρνησης του από την στιγμή που ο Γέλτσιν τον όρισε πρωθυπουργό και διάδοχο του.

Και μόνο οι αλλαγές που έχει επιλέξει ο Βλάντιμιρ Πούτιν δείχνουν πως προετοιμάζει την διαδοχή του στην προεδρία, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως δεν θα ασκεί ακόμα έλεγχο από όποια κυβερνητική ή μη θέση και αν βρίσκεται.

Βάσει των συνταγματικών αλλαγών, ο Ρώσος Πρόεδρος αναμένεται να έχει τον ρόλο του Προέδρου του Κρατικού Συμβουλίου, όργανο υπεύθυνο για τον σχεδιασμό των κατευθυντήριων γραμμών της εσωτερικής, εξωτερικής και κοινωνικο – οικονομικής πολιτικής.

Μία τέτοια κίνηση θα τον αφήσει χωρίς πολλές επίσημες εξουσίες και ήδη για αυτό το λόγο έχει αρχίσει, όπως προαναφέραμε, να ψάχνει διάδοχο για την προεδρία. Στόχος της προσπάθειας αυτής είναι η διατήρηση της κληρονομιάς που έχει αφήσει, σε μία χώρα που οι νέοι ηγέτες όταν έρχονται στα πράγματα αρνούνται να εφαρμόσουν την συνταγή των προκατόχων τους.

Καθόλη τη διάρκεια της μάχης για την διαδοχή, ο Πούτιν είναι σίγουρο ότι θα προτιμήσει να κρατήσει κλειστά τα χαρτιά του, καθώς αν αποκαλύψει τον εκλεκτό, θα ξεκινήσουν τα πισώπλατα «μαχαιρώματα» μεταξύ των ομάδων ισχύος.

Ένα από τα βασικά στοιχεία που έχει συμπεριληφθεί στην τροπολογία του συντάγματος είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει υποψήφιος για την προεδρία που δεν έχει ζήσει στη Ρωσία για 25 χρόνια, αποκλείοντας έτσι τον ηγέτη της αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι, που σπούδασε στο Yale το 2010.

Οι διάδοχοι του «θρόνου»

Αν μπορούσε κάποιος να υπολογίσει τα άτομα που υπολογίζει για την διαδοχή του στην προεδρία της Ρωσικής Ομοσπονδίας θα είχαν τα ακόλουθα στοιχεία.

Mikhail Mishustin

Ο διορισμός του Μισούστιν ως πρωθυπουργό την περασμένη εβδομάδα κατέπληξε τη Ρωσία και έβαλε τον νέο πρωθυπουργό στη συζήτηση περί διαδοχής του προέδρου Πούτιν, ακόμα και αν η θέση του θεωρείται αδύναμη.

Σε ηλικία 53 ετών, ο Μισούστιν βρίσκεται στην πρώτη θέση της καριέρας του. Είναι επίσης σε θέση να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των επικεφαλής των ισχυρών φορέων ασφαλείας της Ρωσίας (γνωστού ως σιλοβίκι) και της οργής γραφειοκρατών.

Η πρόκληση για τον Μισουστίν είναι ότι ο πρωθυπουργός υπήρξε ιστορικά ένας ρόλος που δημιουργεί προβλήματα, ιδιαίτερα αν υπολογίσει κανείς ότι ο προκάτοχός του Μισουστίν, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, είδε την δημοτικότητα του να μειώνεται από 64 τοις εκατό σε 37 τοις εκατό κατά τα οκτώ χρόνια που βρισκόταν επικεφαλής της κυβέρνησης.

Ωστόσο, ορισμένοι ισχυρίστηκαν ότι ο Μισουστίν είναι απλώς ένας τεχνοκράτης πρωθυπουργός και ότι ο Μεντβέντεφ, ο οποίος έλαβε νεοδημιουργηθείσα θέση ως αναπληρωτής πρόεδρος στο συμβούλιο ασφαλείας.

Το κύριο καθήκον του Mishustin θα είναι να εκπληρώσει τις πρόσφατες υποσχέσεις του Πούτιν για βελτίωση του βιοτικού επιπέδου. Η επιτυχία του σε αυτό θα διαμορφώσει τις πιθανότητες του να γίνει πρόεδρος.

Sergei Shoigu

Η κυβέρνηση που διορίστηκε από τον Πούτιν την περασμένη εβδομάδα περιλαμβάνει τέσσερις αναπληρωτές πρωθυπουργούς που θεωρούνται ως άνθρωποι του Μισουστίν σε αυτό που φαίνεται να είναι ψήφος εμπιστοσύνης από τον πρόεδρο. Οι αναλυτές βλέπουν ότι οι άλλοι πέντε συνδέονται με το δήμαρχο της Μόσχας Σεργκέι Σόιβανιν, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο 61χρονος είναι επίσης υποψήφιος για το ρόλο του διαδόχου του Πούτιν.

Ο πρώην κυβερνήτης της επαρχίας Tyumen θεωρείται από καιρό ως ένας από τους πιο σημαίνοντες άνδρες στη χώρα. Αν και τεχνικά είναι μόνο ένας δήμαρχος, ο συγκεκριμένος ήταν επικεφαλής της διοίκησης του Πούτιν από το 2005 έως το 2008, μετά τον οποίο ακολούθησε τον μέντορα του στην κυβέρνηση, καθιστώντας τον αναπληρωτή πρωθυπουργό.

Ο προϋπολογισμός της Μόσχας υπερβαίνει κατά πολύ τον προϋπολογισμό οποιασδήποτε άλλης περιοχής και ο Sobyanin έχει επιβλέψει ένα τεράστιο πρόγραμμα ανασυγκρότησης για να το μετατρέψει σε σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη. Ο Σομπιάνιν έχει διατηρήσει τη φήμη του ως αποτελεσματικού δημάρχου, ακόμη και επειδή απομάκρυνε ένα κίνημα διαμαρτυρίας αυτό το καλοκαίρι και μια εκπληκτικά δύσκολη εκλογική πρόκληση από τον αρχηγό της αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι το 2013.

“Ο δήμαρχος της Μόσχας αγαπάει τις περιφέρειες ακόμη περισσότερο από ό, τι στη Μόσχα”, γράφει ο Αντρέι Περτσεφ, αρθρογράφος για το Κέντρο Μόσχας Καρνέι. “Δεν θα ήταν δύσκολο να βρούμε ένα σύνθημα όπως το” Όλη η Ρωσία θα είναι σαν τη Μόσχα “και πολλοί θα το πίστευαν”.

Ως ο «πρώτος τεχνοκράτης του Πούτιν» και ένας μακροχρόνιος πιστός, ο Sobyanin πιθανότατα θα είναι ψηλά στον κατάλογο του Πούτιν. Ωστόσο, η ανάληψή του θα άφηνε τον ρωσικό ηγέτη με το πρόβλημα της εγκατάστασης νέου δημάρχου υπέρ του Κρεμλίνου στην ολοένα και πιο εχθρική πρωτεύουσα, όπου η απαγόρευση των υποψηφίων της αντιπολίτευσης από το δημοτικό συμβούλιο πυροδότησε μαζικές διαμαρτυρίες αυτό το καλοκαίρι.

Sergei Shoigu

Η μόνη πολιτική φιγούρα που είναι σχεδόν, όσο δημοφιλής είναι ο Πούτιν, είναι ο 64χρονος υπουργός Άμυνας, τον οποίο οι Ρώσοι κατέταξαν ως τον μεγαλύτερο στρατιωτικό ηγέτη της χώρας μετά τον στρατηγό Ζούκοφ του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Σόιγκου ανέβηκε από τις απαρχαιωμένες αρχές ως μηχανικός κατασκευής στην απομακρυσμένη περιοχή Τούβα για να γίνει λειτουργός του Κομμουνιστικού Κόμματος και αναπληρωτής επικεφαλής της εθνικής επιτροπής κατασκευών. Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, ανέλαβε ηγετικό ρόλο στη διατήρηση των επαναστατικών περιοχών στην τροχιά της Μόσχας κατά τη διάρκεια αρκετών συγκρούσεων στον Καύκασο.

Κέρδισε την αγάπη της χώρας, ασχολούμενος με διάφορες φυσικές καταστροφές ως υπουργός έκτακτης ανάγκης από το 1994 έως το 2012, έπειτα υπηρέτησε σύντομα ως κυβερνήτης της περιοχής της Μόσχας. Αναλαμβάνει το υπουργείο Άμυνας το 2012, επιβλέποντας την αναμόρφωση και τον εκσυγχρονισμό του τεράστιου στρατού της Ρωσίας

Οι Γραφειοκράτες

Η αναταραχή των νέων κυβερνητικών διορισμών έχει διευρύνει το πεδίο των πιθανών διαδόχων στον Πούτιν, αν επιλέξει να απομακρύνει κάποιον από αυτές τις τάξεις, όπως έκανε ο Γιέλτσιν όταν ονόμαζε τον Πούτιν ως προεδρικό υπάλληλο, στη συνέχεια ως επικεφαλής της FSB και στη συνέχεια ως επικεφαλής του υπουργός και κληρονόμος, όλα μέσα σε μήνες.

Ο λειτουργός του Κρεμλίνου Αντρέι Μπελούσοφ, ηλικίας 60 ετών, θεωρείται ένας πιθανός διάδοχος μετά την ανακήρυξή του την προηγούμενη εβδομάδα ως πρώτος αναπληρωτής πρωθυπουργός, την ίδια θέση από την οποία ο Μεντβέντεφ αναδείχθηκε πρόεδρος.

Ο γιος ενός εξέχοντος σοβιετικού οικονομολόγου, ο Μπελούσοφ διορίστηκε οικονομικός βοηθός του Πούτιν το 2013 και έγινε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του κρατικού πετρελαϊκού πρωταθλητή Rosneft. Μοιράζεται την κοσμοθεωρία του Πούτιν, πιστεύοντας ότι η Ρωσία περιβάλλεται από «δαχτυλίδι εχθρών», σύμφωνα με αναφορές.

Ομοίως, ο 53χρονος Marat Khusnullin, ένας νέος αναπληρωτής υπουργός, έχει ήδη κάνει θόρυβο καλώντας να επεκτείνει το πρόγραμμα «ανακαίνισης» της Μόσχας, μεταφέροντας ανθρώπους από τα μικρότερα σοβιετικά κτίρια σε νέα πολυκαταστήματα σε όλη τη Ρωσία.

Politico – Who will replace Putin? – By ALEC LUHN
Απόδοση: Γιάννης Κουτρουμπής