Αθήνα: Πόλη αφιλόξενη για ανθρώπους με αναπηρία

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία θεσπίστηκε από τα Ηνωμένα Έθνη το 1992.
Εορτάζεται σε όλον τον πλανήτη προωθώντας την κατανόηση σε θέματα αναπηρίας και την κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία.


Επειδή, όμως, τα δικαιώματα και οι δυσκολίες των συνανθρώπων μας δεν πρέπει να έρχονται στο μυαλό μας μόνο για μια ημέρα, αποκλειστικά στις 3 Δεκεμβρίου, διαβάστε μια σκέψη και προβληματιστείτε.

Ο Βασίλης Τσιατσιάμης κατάλαβε πώς είναι να κυκλοφορείς με αμαξίδιο στην Αθήνα, στην πόλη που κάποιος μπορεί να παρκάρει «για ένα λεπτάκι» επάνω σε ράμπα αναπήρων, εμποδίζοντας την πρόσβασή τους. Προφανώς και είναι ζήτημα πολιτικής η προστασία συμπολιτών μας οι οποίοι αντιμετωπίζουν κινητικές δυσκολίες, αλλά -βασικά- είναι ζήτημα γενικότερης παιδείας.

«3/12: Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

Πριν από 6 χρόνια, έπειτα από μια σφοδρή σύγκρουση με τη βέσπα μου με ένα αυτοκίνητο, χρειάστηκε να κάτσω σε αναπηρικό αμαξίδιο. Τυχερός μέσα στην ατυχία μου δεν καθηλώθηκα, αλλά μπόρεσα να σηκωθώ σχετικά γρήγορα και να περπατήσω. Σε αυτό το χρονικό διάστημα κατάλαβα πολλές από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όσοι κινούνται με αμαξίδια στην πόλη. Μία εξ αυτών είναι πως η Αθήνα είναι μια απαίσια και αφιλόξενη πόλη γι' αυτούς. Μια πόλη που αγνοεί τις ανάγκες τους. Μια πόλη που, πρωτίστως, οι άνθρωποι που ζουν σε αυτή δεν σέβονται τους συνανθρώπους τους. Δεν είναι θέμα μόνο πολιτικής και ας μην προσπαθούμε από όλα να απομυζούμε πολιτικό όφελος.

Είναι πρώτα ζήτημα κουλτούρας και στη συνέχεια πολιτικής βούλησης. Συνδυάζοντας και τα δύο, όμως, όλα γίνονται καλύτερα».


πηγή