Μέσα στο αστικό τοπίο της Αθήνας και δη στο κέντρο της πόλης επί της οδού Ακαδημίας 67, δεσπόζει επιβλητικά ο ναός της Ζωοδόχου Πηγής.
Είναι συνυφασμένος με σπουδαίες ιστορικές μνήμες και ξεχωρίζει για το κάλλος και την κατανυκτική του ατμόσφαιρα. Ο ναός ανεγέρθη το 1846 και αποπερατώθηκε έξι χρόνια αργότερα το 1852. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι το οικόπεδό για την ανέγερσή του, προσέφερε ο μεγάλος δάσκαλος του γένους Γεώργιος Γεννάδιος.
Πάραυτα, η ολοκλήρωση του ναού έγινε μετά μυρίων βασάνων δοθέντος, ότι η οικονομική δυσπραγία της μετααπελευθερωτικής Ελλάδος, δεν διευκόλυνε τέτοιες πρωτοβουλίες. Η αγάπη όμως των φτωχών κατοίκων της περιοχής Νεαπόλεως, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν πρόσφυγες, έδωσε λύση στο οικονομικό πρόβλημα της ανέγερσης, αφού μέσα από το υστέρημά τους, στήριξαν σθεναρά την ανοικοδόμηση της Ζωοδόχου Πηγής. Μείζονα επίσης συμμετοχή στην οικονομική στήριξη του ναού, είχε και η οικονομικά επιφανής Ελένη Τοσίτσα.
Όσον αφορά την αρχιτεκτονική τεχνοτροπία του ναού, είναι τρίκλιτη βασιλική. Τα σχέδιά του εκπόνησε ο σπουδαίος αρχιτέκτονας Δημήτριος Ζέζας, ο οποίος είχε επιμεληθεί τα σχέδια και της Μητρόπολης Αθηνών και της Χρυσοσπηλιώτισσας επί της οδού Αιόλου. Στα 1900 οικοδομήθηκε το κωδωνοστάσιο του ναού, ενώ στα 1950 έλαβε χώρα επέκταση νοτίως του, με την προσθήκη ενός κλίτους. Στο εσωτερικό του ο ναός είναι επενδυμένος με αξιόλογες τοιχογραφίες που φιλοτεχνήθηκαν το 1880, από ανώνυμους ζωγράφους και είναι εμπνευσμένες από εικόνες του Λουδοβίκου Τίρς (Θείρσιου). Την χρονική περίοδο 1931-33 φιλοτεχνήθηκαν και νέες τοιχογραφίες από τον Αναστάσιο Λουκίδη. Το αισθητικό κάλλος του ναού ολοκληρώνει ο πανέμορφος αύλειος χώρος του, με τους φοίνικες και τις λεμονιές, στον οποίο υπάρχει περίτεχνη βρύση με λεκάνη, στην οποία έπλεναν οι πιστοί τα χέρια τους, πριν εισέλθουν στον ναό. Ενώ υπάρχει και ένα όμορφο κλασικό κτίριο του 1935, το οποίο φιλοξενεί την Σχολή Βυζαντινής Μουσικής του ναού. Με την περίτεχνη αισθητική του και το ιστορικό του κύρος, ο ναός της Ζωοδόχου Πηγής, αποτελεί ένα από τα σπουδαία ορθόδοξα μνημεία της Αθήνας μας.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
πηγή
Είναι συνυφασμένος με σπουδαίες ιστορικές μνήμες και ξεχωρίζει για το κάλλος και την κατανυκτική του ατμόσφαιρα. Ο ναός ανεγέρθη το 1846 και αποπερατώθηκε έξι χρόνια αργότερα το 1852. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι το οικόπεδό για την ανέγερσή του, προσέφερε ο μεγάλος δάσκαλος του γένους Γεώργιος Γεννάδιος.
Πάραυτα, η ολοκλήρωση του ναού έγινε μετά μυρίων βασάνων δοθέντος, ότι η οικονομική δυσπραγία της μετααπελευθερωτικής Ελλάδος, δεν διευκόλυνε τέτοιες πρωτοβουλίες. Η αγάπη όμως των φτωχών κατοίκων της περιοχής Νεαπόλεως, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν πρόσφυγες, έδωσε λύση στο οικονομικό πρόβλημα της ανέγερσης, αφού μέσα από το υστέρημά τους, στήριξαν σθεναρά την ανοικοδόμηση της Ζωοδόχου Πηγής. Μείζονα επίσης συμμετοχή στην οικονομική στήριξη του ναού, είχε και η οικονομικά επιφανής Ελένη Τοσίτσα.
Όσον αφορά την αρχιτεκτονική τεχνοτροπία του ναού, είναι τρίκλιτη βασιλική. Τα σχέδιά του εκπόνησε ο σπουδαίος αρχιτέκτονας Δημήτριος Ζέζας, ο οποίος είχε επιμεληθεί τα σχέδια και της Μητρόπολης Αθηνών και της Χρυσοσπηλιώτισσας επί της οδού Αιόλου. Στα 1900 οικοδομήθηκε το κωδωνοστάσιο του ναού, ενώ στα 1950 έλαβε χώρα επέκταση νοτίως του, με την προσθήκη ενός κλίτους. Στο εσωτερικό του ο ναός είναι επενδυμένος με αξιόλογες τοιχογραφίες που φιλοτεχνήθηκαν το 1880, από ανώνυμους ζωγράφους και είναι εμπνευσμένες από εικόνες του Λουδοβίκου Τίρς (Θείρσιου). Την χρονική περίοδο 1931-33 φιλοτεχνήθηκαν και νέες τοιχογραφίες από τον Αναστάσιο Λουκίδη. Το αισθητικό κάλλος του ναού ολοκληρώνει ο πανέμορφος αύλειος χώρος του, με τους φοίνικες και τις λεμονιές, στον οποίο υπάρχει περίτεχνη βρύση με λεκάνη, στην οποία έπλεναν οι πιστοί τα χέρια τους, πριν εισέλθουν στον ναό. Ενώ υπάρχει και ένα όμορφο κλασικό κτίριο του 1935, το οποίο φιλοξενεί την Σχολή Βυζαντινής Μουσικής του ναού. Με την περίτεχνη αισθητική του και το ιστορικό του κύρος, ο ναός της Ζωοδόχου Πηγής, αποτελεί ένα από τα σπουδαία ορθόδοξα μνημεία της Αθήνας μας.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΣΧΟΛΊΟΥ
Τα σχόλια στό 07magazine men'sblogspot υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων είναι (αστική και ποινική) και βαρύνει τους σχολιαστές.