Σε μια παμπ της Σκωτίας διοργανώνονται βραδιές disco για ηλικιωμένους με άνοια (ή, απλά, μοναξιά)

Επιτέλους μια υπέροχη είδηση, σε μια όχι και τόσο υπέροχη εποχή
Η Anne Duncan είναι 63 ετών και ζει στο Aberdeen της Σκωτίας με τον σύζυγό της, τον 69χρονο Bill. Οι δυο τους λατρεύουν τον χορό αλλά αντιμετωπίζουν ένα πρακτικό πρόβλημα. 


Στο Aberdeen, για την ακρίβεια σε όλη τη Σκωτία, δεν υπάρχει κάποιος χώρος για να διασκεδάσουν χορεύοντας άτομα που πάσχουν από άνοια. Όπως ο Bill, που πριν από επτά χρόνια διαγνώστηκε με τη νόσο Αλτσχάιμερ. 

Έτσι η Anne σκέφτηκε κάτι για να λύσει το πρόβλημά τους. Να δημιουργήσει θεματικές βραδιές χορού για άτομα με την ίδια ή παρόμοια πάθηση με τον άντρα της. 

«(Ο χορός) μεταφέρει τον Bill στο μέρος που βρισκόταν πριν έρθει η ασθένεια, οπότε έχει τεράστια σημασία για εμάς. Νιώθουμε μια ευχαρίστηση όταν χορεύουμε, δεν υπάρχει τίποτα σε ολόκληρο τον κόσμο που να μας απασχολεί. Είναι εκπληκτικό», είπε η Duncan. 

Συζήτησε το θέμα με την Paula Bisset, υπεύθυνη του τομέα ανάπτυξης στο Sport Aberdeen, και γρήγορα η ιδέα της απέκτησε πολλούς υποστηρικτές, από τοπικές εταιρείες μέχρι απλό κόσμο που αντιμετώπιζε το ίδιο πρόβλημα, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει η διοργάνωση των βραδιών «Boogie at the Bar» στην παμπ «Foundry Bar» που βρίσκεται στην περιοχή. 

Πρόκειται για βραδιές ντίσκο που δεν απευθύνονται μόνο σε άτομα με άνοια, αλλά γενικότερα σε άτομα τρίτης ηλικίας που έχουν ανάγκη από διασκέδαση, είτε επειδή ζουν μόνοι τους είτε επειδή αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας, οι οποίοι φυσικά μπορούν να συνοδεύονται από τους νοσοκόμους τους ή τους ανθρώπους που τους φροντίζουν.

Ο Mark Joseph, που δουλεύει στο μπαρ, λέει σχετικά: «Τους παρέχει ένα ασφαλές περιβάλλον για να διασκεδάζουν. Ο καθένας μπορεί να επιλέξει από δύο τραγούδια που φέρουν αναμνήσεις για εκείνον. Επίσης, στο μπαρ υπάρχουν πολλές παλιές φωτογραφίες του Aberdeen, τις οποίες κοιτάζουν και αναπολούν -τους βοηθά πραγματικά πολύ». 

Η Bisset προσθέτει: «Μια κυρία που έχει έρθει σε όλες τις εκδηλώσεις μέχρι τώρα, μας είπε πως ανυπομονεί να το κάνει κάθε μήνα, καθώς παίρνει ευχαρίστηση από αυτό. Είναι μια ευκαιρία για τους ανθρώπους με άνοια, να είναι ο πραγματικός εαυτός τους». 


Σύμφωνα με μελέτες, ο χορός στη τρίτη ηλικία λειτουργεί σαν ασπίδα προστασίας ενάντια σε σημαντικές ασθένειες που πλήττουν τους ηλικιωμένους, όπως η κατάθλιψη, η άνοια και το Αλτσχάιμερ.

Επίσης, λίγες μόνο ώρες χορού εβδομαδιαίως είναι αρκετές ώστε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας να διασφαλίσουν τη σωματική τους υγεία, καθώς η ήπια αεροβική άσκηση που προσφέρει μπορεί αποδεδειγμένα να συμβάλει στη μείωση του κινδύνου σωματικών και ψυχικών ασθενειών και ατυχημάτων, και γενικότερα στη δημιουργία ενός καλύτερου βιοτικού επιπέδου. 

Τέλος, και σίγουρα από τις πιο σημαντικές επιδράσεις του χορού, έχει αποδειχθεί πως η συχνή επαφή και η επικοινωνία με άλλους ανθρώπους ενισχύει την αίσθηση αυτοεκτίμησης των ηλικιωμένων, οι οποίοι νοιώθουν αποδεκτά μέλη της κοινωνίας, και όχι στο περιθώριό της. 

πηγή