Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016

Χ.Καλογρίτσας:Φτιάχνει το κανάλι του ΣΥΡΙΖΑ; Άραγε θα πάρει Άδεια;;;;;

Πριν λίγες ώρες, ανακοινώθηκαν τα ονόματα όσων θα λάβουν μέρος στην κούρσα για τη διεκδίκηση των τηλεοπτικών αδειών. 
Μεταξύ αυτών υπάρχουν, όπως ήταν αναμενόμενο, γνωστά ονόματα, αλλά και νέοι παίκτες. Σε κάθε περίπτωση, εντύπωση προκαλεί το ενδιαφέρον που δείχνει ο γνωστός κατασκευαστής, Χρήστος Καλογρίτσας.
Παρότι ασχολείται εδώ και χρόνια με το χώρο των media, αφού ήταν ένας από τους βασικούς μετόχους της εφημερίδας “Πρώτη”, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 1986, είναι απορίας άξιον με ποια μέσα θα μπορέσει να “πολεμήσει” τους αντιπάλους του, οι οποίοι έχουν μεγάλη ρευστότητα. Ας μην ξεχνάμε πως στη μάχη της διεκδίκησης βρίσκονται ισχυρά ονόματα, όπως είναι ο Δ. Κοντομηνάς, Γ. Αλαφούζος, ο Β. Βαρδινογιάννης, ο Θ. Κυριακού και ο Βαγγέλης Μαρινάκης.


Πίσω από αυτή την τολμηρή απόφαση του Καλογρίτσα, ίσως και να βρίσκεται η δυνατή του σχέση με την Αριστερά και κυρίως με το Ν. Παππά, αφού είναι γνωστό πως ο τελευταίος εκτιμά και σέβεται ιδιαίτερα την πορεία του Καλογρίτσα. Μήπως, λοιπόν, η κίνηση αυτή δεν είναι τυχαία, αλλά αντίθετα αποσκοπεί στη δημιουργία ενός καναλιού για τον ΣΥΡΙΖΑ; Ακόμη και αν αυτό δεν ισχύει, συνεχίζει να υπάρχει το εύλογο ερώτημα σχετικά με το ποσό που απαιτείται για την υποβολή φακέλων υποψηφιότητας στο διαγωνισμό για την αδειοδότηση των ιδιωτικών καναλιών. Χωρίς να αμφισβητείται η πιστοληπτική ικανότητα του Καλογρίτσα, όλοι διερωτώνται πως θα μπορέσει να σταθεί δίπλα σε τέτοιους οικονομικούς κολοσσούς, όπως αυτοί που αναφέρθηκαν, και να αγωνιστεί...




Ποιος είναι ο Χρήστος Καλογρίτσας

Η εφημερίδα “Πρώτη” πρωτοεκδόθηκε τον Απρίλιο του 1986 και κατέβασε ρολά το Σεπτέμβριο του 1990. Ήταν ένα σύντομο εκδοτικό εγχείρημα που όπως λένε και οι απόμαχοι του Περισσού εκείνης της εποχής, στην ουσία αποτέλεσε τη γέφυρα του ΚΚΕ για να φτιαχτεί ο Συνασπισμός. Όταν ο Περισσός αποφάσισε να αποχωρήσει από το ΣΥΝ και δεν τη χρειαζόταν άλλο, την έκλεισε. Ένας από τους βασικούς μετόχους της έκδοσης ήταν ο Χρήστος Καλογρίτσας. Στέλεχος του ΚΚΕ που είχε την απόλυτη εμπιστοσύνη του “καπετάν-Γιώτη” κατά κόσμον Χαρίλαου Φλωράκη και παράλληλα διατηρούσε στενές σχέσεις με το “σύστημα Ανδρουλάκη”.



Δε χρειάζεται λοιπόν να πούμε άλλα για το γεγονός πως ο Χρήστος Καλογρίτσας διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με το Μέγαρο Μαξίμου, καθότι πολλοί πλέον ένοικοί του είναι παλιοί του “σύντροφοι”. Ο 68χρονος Καρδιτσιώτης διατηρεί όμως στενές επαφές και με τον εταίρο συνδαιτυμόνα της κυβέρνησης καθώς είναι κουμπάρος με τον Πάνο Καμμένο -μέσω του γιου του Γιάννη- ενώ η φιλία του με τον νυν υπουργό Υποδομών και πρώην πρόεδρο του Τεχνικού Επιμελητήριου Ελλάδος, Χρήστο Σπίρτζη, μετεξελίχθηκε και αυτή σε κουμπαριά.

Τοξότης στα δημόσια έργα. Εξαγόρασε την εταιρία του Παύλου Τσίπρα


Ο Χρήστος Καλογρίτσας ακολουθεί την πεπατημένη των εκδοτών και ασχολείται με τα δημόσια έργα. Παράλληλα μπαίνει δυνατά στο χώρο των δημοσκοπήσεων μέσα από την παρουσία του γιου του Γιάννη στο βασικό μετοχικό σχήμα της γνωστής GPO. H εταιρεία του λαμβάνει μέρος σε μια ενδιαφέρουσα συγχώνευση πολλών εταιρειών, μεταξύ των οποίων είναι και η εταιρεία Τοξότης η οποία τίθεται επικεφαλής του σχήματος. Και κάπου εδώ ο Χρήστος Καλογρίτσας, έστω και τυχαία, συναντά και πάλι τους συντρόφους του καθώς η Τοξότης εξαγοράζει την εταιρεία Μέδουσα, όπως ακριβώς μετονομάστηκε η εταιρεία Τσίπρας ΑΤΕ, του Παύλου Τσίπρα, πάτερα του Πρωθυπουργού μετά την 
αποχώρησή του από το εταιρικό σχήμα.

Η δραστήρια εταιρεία εμφανίζει πολλές και διαφορετικές συνέργειες, κυρίως με την Άκτωρ, γεγονός που οφείλεται στο ότι έχει μεγάλη ανάγκη από σοβαρή τεχνογνωσία και δάνεια εμπειρία, όπως λέγεται τεχνικά και νομικά ο όρος, για την υλοποίηση των έργων. Παρόλα αυτά η παρουσία του Χρήστου Καλογρίτσα είναι σιωπηλή και παραμένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Μέχρι το ημερολόγιο να γράψει 25 Ιανουαρίου 2015, όπου οι παλιοί του σύντροφοι παίρνουν το τιμόνι της χώρας.

πηγή 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΣΧΟΛΊΟΥ
Τα σχόλια στό 07magazine men'sblogspot υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων είναι (αστική και ποινική) και βαρύνει τους σχολιαστές.