το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και το ασφαλιστικό σύστημα, μεταφέρεται η τύχη των υπόλοιπων αεροδρομίων που παραμένουν στο κράτος.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση φαίνεται να εισπράττει επενδυτικό ενδιαφέρον για τους αερολιμένες της Χίου, της Πάρου και της Καλαμάτας, για τα οποία η αγορά θεωρεί ότι μπορούν να λειτουργήσουν ως αεροδρόμια-«μπουτίκ», κατά το πρότυπο που θα εφαρμόσει στους αεροσταθμούς της Μυκόνου και της Σαντορίνης η κοινοπραξία Fraport - Slentel.
Σύμφωνα με παλιότερες αναλύσεις του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), τα αεροδρόμια της Χίου και της Καλαμάτας βρίσκονταν στο γκρουπ των εννέα αερολιμένων που είχαν επιβατική κίνηση κάτω των 250.000 κατ' έτος, ενώ το αεροδρόμιο της Πάρου συγκαταλεγόταν ανάμεσα στα 15 πολύ μικρά αεροδρόμια που παρουσίαζαν επιβατική κίνηση ίση ή χαμηλότερη από 75.000 ταξιδιώτες τον χρόνο.
Παράλληλα, σύμφωνα με τα σενάρια της προβολής κίνησης που περιλαμβάνονται στην εθνική πολιτική αεροδρομίων, το 2037:
η Χίος θα κυμαίνεται μεταξύ 369.000 και 554.000 επιβατών (χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η επέκταση του διαδρόμου απογείωσης)
η Καλαμάτα μεταξύ 103.000 και 143.000
η Πάρος από 52.000 έως 126.000 επιβάτες
Σημειωτέον ότι, σύμφωνα με απόφαση του υπουργού Υποδομών Χρήστου Σπίρτζη, η Διεύθυνση Υποδομών Αεροδρομίων (ΔΥΑ) της Γενικής Γραμματείας Υποδομών είναι, μεταξύ άλλων, αρμόδια για τα έργα «Κατασκευή κτιριακών εγκαταστάσεων και διαμόρφωση περιβάλλοντα χώρου στον κρατικό αερολιμένα Πάρου» και «Έργα επέκτασης στον κρατικό αερολιμένα Χίου».
Για τη Χίο, η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας έχει υπό μελέτη την προσθήκη τμημάτων στις υπάρχουσες κτιριακές εγκαταστάσεις ενώ εκκρεμεί η υλοποίηση της εγκεκριμένης μελέτης επέκτασης του Αερολιμένα (master plan), που περιλαμβάνει επέκταση του διαδρόμου στα 1.850 μέτρα, επέκταση του πεδίου ελιγμών, αύξηση των θέσεων στάθμευσης αεροσκαφών, κατασκευή του νέου Πύργου Ελέγχου Αεροσκαφών, αύξηση του χώρου αεροσταθμού για εξυπηρέτηση αεροπορικής κίνησης και δημιουργία ζωνών ασφαλείας.
Για την Πάρο, παρόλο που το υπουργείο Υποδομών τα προηγούμενα χρόνια δημοπράτησε, κατασκεύασε και παρέλαβε την επέκταση του διαδρόμου προσγείωσης (23 εκατ. ευρώ), εν τούτοις δεν κατάφερε να προχωρήσει τα υπολειπόμενα έργα, όπως την κατασκευή κτιρίου για την προσωρινή χρήση ως κτίριο αεροσταθμού και διάφορα μικρότερα τεχνικά έργα. Μάλιστα, ο δήμος Πάρου και η τοπική κοινωνία συνέστησαν εταιρεία η οποία θα αναλάβει την κατασκευή του προσωρινού αεροσταθμού (η πολεοδομική άδεια εγκρίθηκε από την ΥΠΑ προ ημερών), προκειμένου να λειτουργεί στοιχειωδώς το αεροδρόμιο του νησιού.
Μεγάλες ανάγκες έχει και το αεροδρόμιο της Καλαμάτας, για το οποίο απαιτούνται πολλά τεχνικά έργα αναβάθμισης, κατασκευών και επεκτάσεων του αεροσταθμού, του κόμβου εισόδου, του διαδρόμου και τροχοδρόμου και του πύργου ελέγχου ύψους άνω των 35 εκατ. ευρώ.
Έλλειψη πόρων στην ΕΕ
Το πρόβλημα φυσικά είναι η έλλειψη πόρων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, έπειτα από δισεκατομμύρια ευρώ που δαπανήθηκαν χωρίς να φέρουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα σε μία σειρά κρατών-μελών για έργα αεροδρομίων, έχει ουσιαστικά παύσει τις κρατικές ενισχύσεις για υποδομές αερολιμένων, εκτός από τις περιπτώσεις των ιδιαίτερα μειονεκτικών περιοχών και ουσιαστικά παραπέμπει τα κράτη-μέλη είτε στην ιδιωτική πρωτοβουλία είτε στους εθνικούς τους πόρους.
Σύμφωνα με τον «νόμο Χατζηδάκη», τα περιφερειακά αεροδρόμια που θα παραμείνουν στο κράτος, θα μεταβιβαστούν σε νέα δημόσια εταιρεία με το όνομα «Ανώνυμη Εταιρεία Διαχείρισης Περιφερειακών Αεροδρομίων» (ΑΕΔΙΠα), η χρηματοδότηση της οποίας θα γίνεται από τα επιβαλλόμενα τέλη και τις εμπορικές εκμεταλλεύσεις στα αεροδρόμια ευθύνης της, από μέρος των εσόδων που θα καταβάλλουν στο δημόσια τα αποκρατικοποιημένα αεροδρόμια ή από τέλη των αναχωρούντων από αυτά επιβατών.
Το ποσό, σύμφωνα με τον νόμο, θα καθοριστεί με κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ) των υπουργών Οικονομικών και Υποδομών και, μάλιστα, θα χρηματοδοτεί και τις υπηρεσίες Γενικού Οικονομικού Συμφέροντος (ΥΓΟΣ), δηλαδή τις «άγονες» αεροπορικές γραμμές.
Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι σύμφωνα με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, το δικαίωμα αξιοποίησης του συνόλου των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας έχει περιέλθει στο ΤΑΙΠΕΔ.
Αντίθετα, αυτόνομα εξελίσσεται η υπόθεση του νέου διεθνούς αερολιμένα στο Καστέλι του Ηρακλείου της Κρήτης, το οποίο θα κατασκευαστεί με τη μέθοδο της σύμβασης παραχώρησης από το υπουργείο Υποδομών και θα υποκαταστήσει το υφιστάμενο αεροδρόμιο του Ηρακλείου.
Παράλληλα, σύμφωνα με προηγούμενο σχεδιασμό της κυβέρνησης του κ. Αντώνη Σαμαρά, τα «άγονα» αεροδρόμια της Κοζάνης και της Καστοριάς θα μεταφέρονταν στην περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση φαίνεται να εισπράττει επενδυτικό ενδιαφέρον για τους αερολιμένες της Χίου, της Πάρου και της Καλαμάτας, για τα οποία η αγορά θεωρεί ότι μπορούν να λειτουργήσουν ως αεροδρόμια-«μπουτίκ», κατά το πρότυπο που θα εφαρμόσει στους αεροσταθμούς της Μυκόνου και της Σαντορίνης η κοινοπραξία Fraport - Slentel.
Σύμφωνα με παλιότερες αναλύσεις του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), τα αεροδρόμια της Χίου και της Καλαμάτας βρίσκονταν στο γκρουπ των εννέα αερολιμένων που είχαν επιβατική κίνηση κάτω των 250.000 κατ' έτος, ενώ το αεροδρόμιο της Πάρου συγκαταλεγόταν ανάμεσα στα 15 πολύ μικρά αεροδρόμια που παρουσίαζαν επιβατική κίνηση ίση ή χαμηλότερη από 75.000 ταξιδιώτες τον χρόνο.
Παράλληλα, σύμφωνα με τα σενάρια της προβολής κίνησης που περιλαμβάνονται στην εθνική πολιτική αεροδρομίων, το 2037:
η Χίος θα κυμαίνεται μεταξύ 369.000 και 554.000 επιβατών (χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η επέκταση του διαδρόμου απογείωσης)
η Καλαμάτα μεταξύ 103.000 και 143.000
η Πάρος από 52.000 έως 126.000 επιβάτες
Σημειωτέον ότι, σύμφωνα με απόφαση του υπουργού Υποδομών Χρήστου Σπίρτζη, η Διεύθυνση Υποδομών Αεροδρομίων (ΔΥΑ) της Γενικής Γραμματείας Υποδομών είναι, μεταξύ άλλων, αρμόδια για τα έργα «Κατασκευή κτιριακών εγκαταστάσεων και διαμόρφωση περιβάλλοντα χώρου στον κρατικό αερολιμένα Πάρου» και «Έργα επέκτασης στον κρατικό αερολιμένα Χίου».
Για τη Χίο, η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας έχει υπό μελέτη την προσθήκη τμημάτων στις υπάρχουσες κτιριακές εγκαταστάσεις ενώ εκκρεμεί η υλοποίηση της εγκεκριμένης μελέτης επέκτασης του Αερολιμένα (master plan), που περιλαμβάνει επέκταση του διαδρόμου στα 1.850 μέτρα, επέκταση του πεδίου ελιγμών, αύξηση των θέσεων στάθμευσης αεροσκαφών, κατασκευή του νέου Πύργου Ελέγχου Αεροσκαφών, αύξηση του χώρου αεροσταθμού για εξυπηρέτηση αεροπορικής κίνησης και δημιουργία ζωνών ασφαλείας.
Για την Πάρο, παρόλο που το υπουργείο Υποδομών τα προηγούμενα χρόνια δημοπράτησε, κατασκεύασε και παρέλαβε την επέκταση του διαδρόμου προσγείωσης (23 εκατ. ευρώ), εν τούτοις δεν κατάφερε να προχωρήσει τα υπολειπόμενα έργα, όπως την κατασκευή κτιρίου για την προσωρινή χρήση ως κτίριο αεροσταθμού και διάφορα μικρότερα τεχνικά έργα. Μάλιστα, ο δήμος Πάρου και η τοπική κοινωνία συνέστησαν εταιρεία η οποία θα αναλάβει την κατασκευή του προσωρινού αεροσταθμού (η πολεοδομική άδεια εγκρίθηκε από την ΥΠΑ προ ημερών), προκειμένου να λειτουργεί στοιχειωδώς το αεροδρόμιο του νησιού.
Μεγάλες ανάγκες έχει και το αεροδρόμιο της Καλαμάτας, για το οποίο απαιτούνται πολλά τεχνικά έργα αναβάθμισης, κατασκευών και επεκτάσεων του αεροσταθμού, του κόμβου εισόδου, του διαδρόμου και τροχοδρόμου και του πύργου ελέγχου ύψους άνω των 35 εκατ. ευρώ.
Έλλειψη πόρων στην ΕΕ
Το πρόβλημα φυσικά είναι η έλλειψη πόρων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, έπειτα από δισεκατομμύρια ευρώ που δαπανήθηκαν χωρίς να φέρουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα σε μία σειρά κρατών-μελών για έργα αεροδρομίων, έχει ουσιαστικά παύσει τις κρατικές ενισχύσεις για υποδομές αερολιμένων, εκτός από τις περιπτώσεις των ιδιαίτερα μειονεκτικών περιοχών και ουσιαστικά παραπέμπει τα κράτη-μέλη είτε στην ιδιωτική πρωτοβουλία είτε στους εθνικούς τους πόρους.
Σύμφωνα με τον «νόμο Χατζηδάκη», τα περιφερειακά αεροδρόμια που θα παραμείνουν στο κράτος, θα μεταβιβαστούν σε νέα δημόσια εταιρεία με το όνομα «Ανώνυμη Εταιρεία Διαχείρισης Περιφερειακών Αεροδρομίων» (ΑΕΔΙΠα), η χρηματοδότηση της οποίας θα γίνεται από τα επιβαλλόμενα τέλη και τις εμπορικές εκμεταλλεύσεις στα αεροδρόμια ευθύνης της, από μέρος των εσόδων που θα καταβάλλουν στο δημόσια τα αποκρατικοποιημένα αεροδρόμια ή από τέλη των αναχωρούντων από αυτά επιβατών.
Το ποσό, σύμφωνα με τον νόμο, θα καθοριστεί με κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ) των υπουργών Οικονομικών και Υποδομών και, μάλιστα, θα χρηματοδοτεί και τις υπηρεσίες Γενικού Οικονομικού Συμφέροντος (ΥΓΟΣ), δηλαδή τις «άγονες» αεροπορικές γραμμές.
Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι σύμφωνα με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, το δικαίωμα αξιοποίησης του συνόλου των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας έχει περιέλθει στο ΤΑΙΠΕΔ.
Αντίθετα, αυτόνομα εξελίσσεται η υπόθεση του νέου διεθνούς αερολιμένα στο Καστέλι του Ηρακλείου της Κρήτης, το οποίο θα κατασκευαστεί με τη μέθοδο της σύμβασης παραχώρησης από το υπουργείο Υποδομών και θα υποκαταστήσει το υφιστάμενο αεροδρόμιο του Ηρακλείου.
Παράλληλα, σύμφωνα με προηγούμενο σχεδιασμό της κυβέρνησης του κ. Αντώνη Σαμαρά, τα «άγονα» αεροδρόμια της Κοζάνης και της Καστοριάς θα μεταφέρονταν στην περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΣΧΟΛΊΟΥ
Τα σχόλια στό 07magazine men'sblogspot υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων είναι (αστική και ποινική) και βαρύνει τους σχολιαστές.