Η ταινία "Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο" συμμετείχε στο διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ του Κάρλοβυ Βάρυ τον Ιούλιο του 1966.
Η μεγαλύτερη διάκριση που έλαβε το φιλμ, πέρα από την μεγάλη εμπορική του επιτυχία, ήταν η υποψηφιότητά της για το Βραβείο Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, και πάλι το 1966.
Ήταν η δεύτερη φορά που ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη έφθανε να είναι υποψήφια για το βραβείο αυτό της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, μετά τα «Κόκκινα Φανάρια», σε σενάριο του Αλέκου Γαλανού, δυο χρόνια πριν.
Η μουσική της ταινίας, από τον Μίμη Πλέσσα κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1966 σε δίσκο 33 στροφών (Philips). Στην επική σκηνή της κηδείας του Μαρίνου Αντύπα μέριμνα του σκηνοθέτη είναι να ολοκληρώσει την «αποθέωσή» του..
Η κηδεία είναι επικών διαστάσεων, πάλι μέσα στο φως και τον κάμπο. Ο επιτάφιος λόγος από τον Οδυσσέα(Κούρκουλος) είναι γεμάτος λυρισμό.
Το όνειρο του Μαρίνου Αντύπα ήταν μια ευτυχισμένη Θεσσαλία, χορτάτα παιδιά και μάνες. Αλλά τώρα που έφυγε δεν πρέπει να σβήσει το όνειρό του. Θέτει και το δίλημμα «Τα χωράφια ή τους τάφους μας». Ένας παπάς ευλογεί τον αγώνα, και ο κόσμος μοιάζει να ξεσηκώνεται. Ο Οδυσσέας φωνάζει «Όχι τουφέκια, ούτε αίμα!» Και συνεχίζει «Ο λόγος (του Αντύπα) έπεσε στη γη σα σπόρος, κι η άνοιξη που ονειρεύτηκε ζυγώνει». Μια τετ α τετ σκηνή με τον πατέρα θα σηματοδοτήσει τη στάση του ήρωα: Βγάζει τη γραβάτα και το σακάκι και μαζί με τους χωριάτες τραγουδούν το νεκρό: Πρόκειται για ένα τραγούδι σε στίχους του Νίκου Φώσκολου και μουσική του Μίμη Πλέσσα, το γνωστό μας «Αητέ και παλικάρι» .
Η σκηνή είναι απόλυτα επική με τον κόσμο τριγύρω παραταγμένο, με τα εργαλεία ορθωμένα στον ουρανό . Ο Αντύπας έχει αποθεωθεί. Το μοιρολόι εξελίσσεται σε αγωνιστικό παράγγελμα
:
(Πηγές:ELIAS' WORDS και stoixoi.info)
Το χώμα βάφτηκε κόκκινο
:
Δε θα 'βγει ο ήλιος την αυγή
δεν θα 'βγει τη νύχτα το φεγγάρι
τώρα που έπεσες στην γη, αητέ
αητέ και παλικάρι
Πικρό ποτάμι η ζωή
τον πόνο μας θα πάρει
τα δάκρυα τους στεναγμούς, αητέ
αητέ και παλικάρι
Και τ΄ άστρι μια νυχτιά θα βγει,
θα βγει τη νυχτα το φεγγάρι
θ' αστράψει ο ήλιος την αυγή, αητέ
αητέ και παλικάρι
δεν θα 'βγει τη νύχτα το φεγγάρι
τώρα που έπεσες στην γη, αητέ
αητέ και παλικάρι
Πικρό ποτάμι η ζωή
τον πόνο μας θα πάρει
τα δάκρυα τους στεναγμούς, αητέ
αητέ και παλικάρι
Και τ΄ άστρι μια νυχτιά θα βγει,
θα βγει τη νυχτα το φεγγάρι
θ' αστράψει ο ήλιος την αυγή, αητέ
αητέ και παλικάρι
(Πηγές:ELIAS' WORDS και stoixoi.info)
Αυτό θα είναι το φυσικό ακόλουθο και για την Ελλάδα του σήμερα αν δε συμμορφώσουν τη κατάσταση τα αγοράκια που μας κυβερνούν....
ΑπάντησηΔιαγραφή