Διετέλεσε αντιπρόεδρος της κοινότητας Ποταμού, πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ποταμού, ταμίας της Εγχωρίου Περιουσίας, αυτής της πρωτοποριακής δομής Αυτοδιοίκησης, που είχε την κατοχή και εκμετάλλευση των μη ιδιωτικών εδαφών, κάποιων μοναστηριών και ακίνητης περιουσίας εκτός του νησιού.
Εχει τιμηθεί για την αντιστασιακή δράση του, αλλά και για το έργο του ως ιδρυτή και μαέστρου της Φιλαρμονικής, για την ευρύτερη προσφορά του στο νησί, κι έχει χαρακτηριστεί από το δημοσιογράφο Νίκο Πηγαδά «υπουργός Πολιτισμού» των Κυθήρων. Ο λόγος για τον Στρατή Θεοδωρακάκη που μίλησε στην «Ελευθεροτυπία».
- Πολυσχιδής η δράση σας.
«Ξεκίνησα συμμετέχοντας στο Παιδικό Κίνημα της ΕΠΟΝ. Πίστευα και πιστεύω ότι είναι υποχρέωση όλων μας να πασχίζουμε για το καλό του τόπου, της πατρίδας, του λαού. Μεγαλώνοντας υπό τη φροντίδα του θετού μου πατέρα Κώστα Τσαμπηρά, που συμμετείχε ενεργά στα κοινά και στην αντίσταση, πήρα τα πρώτα ερεθίσματα και μπήκα στην Αντίσταση. Ε, ο σπόρος είχε πέσει και... φύτρωσε. Για να με οδηγήσει αργότερα στα μετερίζια της Δημοτικής Αυτοδιοίκησης, της Εγχωρίου Περιουσίας ('69-'86), του Εμπορικού Συλλόγου Ποταμού (πρόεδρος '54-'85), της Χορωδίας Μακρονήσου, της Φιλαρμονικής Ποταμού».
- Στη Μακρόνησο μαέστρος;
«Μια φωτογραφία μου από το αντάρτικο, που στάλθηκε στην Αυστραλία, για να με δει η μάνα μου. Βάλτε και τη δράση μου στην Αντίσταση, δεν ήταν δύσκολο. Ευτυχώς ήξερα μουσική και αυτό με έσωσε. Βρέθηκα να διευθύνω 86 ανθρώπους και κάναμε εκπομπές στο ΕΙΡ και στους Σταθμούς Ενόπλων και Μακρονήσου. Εκείνη η Χορωδία μπορούσε να σταθεί και σήμερα με αξιώσεις. Μεγάλο σχολείο η Μακρόνησος. Μου πήρε την ξενοιασιά, αλλά μου χάρισε τη μουσική και πολύ καλούς φίλους, όπως ο Βέγγος, που τον έβαλα στη χορωδία».
- Η Φιλαρμονική;
«Προϋπήρχε η αγάπη για τη μουσική, που ξεκίνησε από την πρώτη μου νότα στο μαντολίνο. Το 1964, έχοντας ζηλέψει άλλες Φιλαρμονικές, μου μπήκε η ιδέα να φτιάξω τη δική μας, για να μοιραστώ τη μαγεία της μουσικής και με άλλους. Ξεκίνησα με 10.000 δρχ. που διέθεσε ο νομάρχης Αττικής Αργύρης Μπότσης, έπειτα από παράκλησή μου. Αγόρασα τέσσερα πνευστά και δύο τύμπανα και είχα τρεις φίλους, ερασιτέχνες μουσικούς. Αρχισα αμέσως μαθήματα σε νεαρούς και η πρώτη μας εμφάνιση έγινε Χριστούγεννα του '64».
- Οι μαθητές σας;
«Υπολογίζω ότι από τα χέρια μου 50 χρόνια τώρα θα 'χουν περάσει πάνω από 200 παιδιά, που τα δίδαξα να διαβάζουν νότες και να παίζουν (πνευστά, τύμπανα, έγχωρδα, πιάνο). Ξέρετε, στα μικρά μέρη "μεγαλώνεις" μουσικά τα παιδιά μέχρι τα 18, φεύγουν και ξαναρχίζεις. Σισύφειο το έργο, αλλά εμπεριέχει μια πρόκληση, στην οποία εγώ τάχθηκα να απαντώ. Σήμερα η Φιλαρμονική έχει 15 μέλη, παλιά και καινούργια. Το "στερνοπούλι" μου είναι η Γυναικεία Χορωδία, με δεκαπέντε κυρίες».
- Και αυτοδιοικητικός;
«Βρέθηκα αντιπρόεδρος της κοινότητας Ποταμού, μέχρι τις 22.4.67. Τότε με κάλεσαν στην Αστυνομία και μου ανήγγειλαν την καθαίρεσή μου. Από τη θητεία μου ξεχωρίζω την πρώτη λαϊκή συνέλευση που κάλεσα για να κρατήσουμε το εργοστάσιο της ΔΕΗ στον Ποταμό, τους αγώνες να διατηρηθεί το κυριακάτικο παζάρι, που τόνωνε την εμπορική κίνηση, πράγμα για το οποίο πάσχιζα και ως πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου. Αλλά και εκτός αξιωμάτων, αγωνίστηκα να διανοιχθούν δρόμοι, να μεγαλώσει το λιμάνι της Αγίας Πελαγίας κ.ά.».
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Εχει τιμηθεί για την αντιστασιακή δράση του, αλλά και για το έργο του ως ιδρυτή και μαέστρου της Φιλαρμονικής, για την ευρύτερη προσφορά του στο νησί, κι έχει χαρακτηριστεί από το δημοσιογράφο Νίκο Πηγαδά «υπουργός Πολιτισμού» των Κυθήρων. Ο λόγος για τον Στρατή Θεοδωρακάκη που μίλησε στην «Ελευθεροτυπία».
- Πολυσχιδής η δράση σας.
«Ξεκίνησα συμμετέχοντας στο Παιδικό Κίνημα της ΕΠΟΝ. Πίστευα και πιστεύω ότι είναι υποχρέωση όλων μας να πασχίζουμε για το καλό του τόπου, της πατρίδας, του λαού. Μεγαλώνοντας υπό τη φροντίδα του θετού μου πατέρα Κώστα Τσαμπηρά, που συμμετείχε ενεργά στα κοινά και στην αντίσταση, πήρα τα πρώτα ερεθίσματα και μπήκα στην Αντίσταση. Ε, ο σπόρος είχε πέσει και... φύτρωσε. Για να με οδηγήσει αργότερα στα μετερίζια της Δημοτικής Αυτοδιοίκησης, της Εγχωρίου Περιουσίας ('69-'86), του Εμπορικού Συλλόγου Ποταμού (πρόεδρος '54-'85), της Χορωδίας Μακρονήσου, της Φιλαρμονικής Ποταμού».
- Στη Μακρόνησο μαέστρος;
«Μια φωτογραφία μου από το αντάρτικο, που στάλθηκε στην Αυστραλία, για να με δει η μάνα μου. Βάλτε και τη δράση μου στην Αντίσταση, δεν ήταν δύσκολο. Ευτυχώς ήξερα μουσική και αυτό με έσωσε. Βρέθηκα να διευθύνω 86 ανθρώπους και κάναμε εκπομπές στο ΕΙΡ και στους Σταθμούς Ενόπλων και Μακρονήσου. Εκείνη η Χορωδία μπορούσε να σταθεί και σήμερα με αξιώσεις. Μεγάλο σχολείο η Μακρόνησος. Μου πήρε την ξενοιασιά, αλλά μου χάρισε τη μουσική και πολύ καλούς φίλους, όπως ο Βέγγος, που τον έβαλα στη χορωδία».
- Η Φιλαρμονική;
«Προϋπήρχε η αγάπη για τη μουσική, που ξεκίνησε από την πρώτη μου νότα στο μαντολίνο. Το 1964, έχοντας ζηλέψει άλλες Φιλαρμονικές, μου μπήκε η ιδέα να φτιάξω τη δική μας, για να μοιραστώ τη μαγεία της μουσικής και με άλλους. Ξεκίνησα με 10.000 δρχ. που διέθεσε ο νομάρχης Αττικής Αργύρης Μπότσης, έπειτα από παράκλησή μου. Αγόρασα τέσσερα πνευστά και δύο τύμπανα και είχα τρεις φίλους, ερασιτέχνες μουσικούς. Αρχισα αμέσως μαθήματα σε νεαρούς και η πρώτη μας εμφάνιση έγινε Χριστούγεννα του '64».
- Οι μαθητές σας;
«Υπολογίζω ότι από τα χέρια μου 50 χρόνια τώρα θα 'χουν περάσει πάνω από 200 παιδιά, που τα δίδαξα να διαβάζουν νότες και να παίζουν (πνευστά, τύμπανα, έγχωρδα, πιάνο). Ξέρετε, στα μικρά μέρη "μεγαλώνεις" μουσικά τα παιδιά μέχρι τα 18, φεύγουν και ξαναρχίζεις. Σισύφειο το έργο, αλλά εμπεριέχει μια πρόκληση, στην οποία εγώ τάχθηκα να απαντώ. Σήμερα η Φιλαρμονική έχει 15 μέλη, παλιά και καινούργια. Το "στερνοπούλι" μου είναι η Γυναικεία Χορωδία, με δεκαπέντε κυρίες».
- Και αυτοδιοικητικός;
«Βρέθηκα αντιπρόεδρος της κοινότητας Ποταμού, μέχρι τις 22.4.67. Τότε με κάλεσαν στην Αστυνομία και μου ανήγγειλαν την καθαίρεσή μου. Από τη θητεία μου ξεχωρίζω την πρώτη λαϊκή συνέλευση που κάλεσα για να κρατήσουμε το εργοστάσιο της ΔΕΗ στον Ποταμό, τους αγώνες να διατηρηθεί το κυριακάτικο παζάρι, που τόνωνε την εμπορική κίνηση, πράγμα για το οποίο πάσχιζα και ως πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου. Αλλά και εκτός αξιωμάτων, αγωνίστηκα να διανοιχθούν δρόμοι, να μεγαλώσει το λιμάνι της Αγίας Πελαγίας κ.ά.».
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΣΧΟΛΊΟΥ
Τα σχόλια στό 07magazine men'sblogspot υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων είναι (αστική και ποινική) και βαρύνει τους σχολιαστές.