Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2019

Τάσος Αρνιακός: Βγήκα στο γυαλί 55 χρονών κατά λάθος και από σύμπτωση!

Είναι από τα πρόσωπα που μονοπωλούν το τηλεοπτικό μας ενδιαφέρον τις τελευταίες εβδομάδες , που τα ακραία καιρικά φαινόμενα έχουν κάνει την εμφάνισή τους σε ολόκληρη τη χώρα και στην Κρήτη. 


Η πορεία του όμως στο χώρο που δραστηριοποιείται , στην επιστήμη της μετεωρολογίας, είναι μακρά και ομολογουμένως -εκ του αποτελέσματος- επιτυχημένη. Ο λόγος για τον γνωστό μετεωρολόγο του ΑΝΤ1 Τάσο Αρνιακό, ο οποίος σε μια άκρος ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε στον «Δια Κρητικό» , περιγράφει μεταξύ πολλών ακόμη άλλων τη διαδρομή του στα…του καιρού, από την εποχή που βρισκόταν παρέα με τον παππού του στην ταράτσα του σπιτιού τους, παρατηρώντας τον ουρανό, μέχρι και σήμερα που ο ίδιος «εισβάλει» καθημερινά, στα σπίτια των περισσότερων ελλήνων…

Πως και ποια εποχή ξεκίνησε η σχέση του Τάσου Αρνιακού με την μετεωρολογία;

Από μικρό παιδάκι όταν ο παππούς μου με ανέβαζε στην ταράτσα του σπιτιού μας , μου έδειχνε τα σύννεφα ρωτώντας με σαν τι μοιάζουν. Αργότερα μου έμαθε τους ανέμους και τέλος τα σημάδια για την αλλαγή του καιρού στη περιοχή. Θυμάμαι ακόμα τα λόγια του “Αν μαυρίζει η Κούλουρη (Σαλαμίνα)τότε σε λίγο θα βρέξει εδώ στην Αθήνα”.


Βλέποντας σας κάποιος στο δελτίο ειδήσεων αντιλαμβάνεται εύκολα πως πέραν από επιστήμη, η μετεωρολογία για εσάς σημαίνει μάλλον πολύ περισσότερα πράγματα…


Και βέβαια σημαίνει .Πως αλήθεια θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά αφού η μετεωρολογία ,ο καιρός ,τα μετεωρολογικά φαινόμενα και η πρόγνωση τους ,για εμένα χρόνια τώρα ,δεν είναι απλώς η εργασία μου, αλλά το χόμπι μου ,είναι τρόπος ζωής ,είναι η καθημερινή ενασχόληση .

Παρατηρώ το χρώμα τον ουρανό , τον άνεμο, τις φόρμες των νεφών , μυρίζω την υγρασία ή την βροχή, ακούω τους ήχους της φύσης , το θρόισμα των φύλλων ,τον φλοίσβο της θάλασσας, τον ήχο της αστραπής , τον κρότο της βροντής ,την πνοή της αύρας. 

Αισθάνομαι το ρίγος του βοριά, τη θαλπωρή του νοτιά ,το έμπα της άνοιξης, την λάβα του καύσωνα, τη παγωνιά του χιονιού…και προσπαθώ όλα αυτά να τα συνδυάσω με τη φυσική   ,τα μαθηματικά ,τη λογική ,τη στατιστική και την σαραντάχρονη μετεωρολογική εμπειρία , προσπαθώντας να καταλάβω ”Τι καιρό θα κάνει αύριο “ και να σας τον πω. 

Η πρόγνωση του καιρού  αποτελούσε και αποτελεί την πιο χρηστική καθημερινή πληροφορία για τον άνθρωπο, προκειμένου να προγραμματίσει τις καθημερινές και μελλοντικές δραστηριότητες του. Από τον καιρό εξαρτάται πως θα ντυθεί το πρωί πριν φύγει για τη δουλειά και πως θα ντύσει τα παιδιά για το σχολείο. 

Τι μέσο θα επιλέξει για να κινηθεί .Τι φαγητό θα επιλέξει να φάει. Ποιά διασκέδαση ή ψυχαγωγία θα προτιμήσει και γενικά, πως θα προσαρμόσει τις βασικές βιολογικές του ανάγκες με τον καιρό. 

Δεν είναι τυχαίο, ότι η πρόγνωση του καιρού σε όλα τα ΜΜΕ απολαμβάνει τη μεγαλύτερη τηλεθέαση ,ακροαματικότητα και αναγνωσιμότητα. 

Γι’αυτό και η ευθύνη μου απέναντι στον συνάνθρωπο και την κοινωνία που με εμπιστεύονται είναι τεράστια και η αξιοπιστία μου δοκιμάζεται καθημερινά.
«ΒΓΗΚΑ ΣΤΟ ΓΥΑΛΙ 55 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ. ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥΛΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ»
Τι έχει αλλάξει από την εποχή που πρωτοβγήκατε στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1, τόσο ως προς εσάς προσωπικά όσο και σε ότι έχει να κάνει το πώς αντιμετωπίζει πλέον ο απλός κόσμος , τον παρουσιαστή ενός δελτίου καιρού…

Βγήκα στο γυαλί 55 χρονών κατά λάθος και από σύμπτωση γι’ αυτό και είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα ενός ανθρώπου σε αυτή την ηλικία. Μπορώ να πω ότι μάλλον οι άλλοι τώρα πια προσαρμόζονται στον παππούλη και όχι εκείνος στις απαιτήσεις της εποχής. 

Βεβαίως η αναγνωσιμότητα με κολακεύει ιδιαίτερα αν συνοδεύεται και από καλά λόγια όπως εκείνα που ακούω καθημερινά στο δρόμο ,στα μαγαζιά ,στο μετρό, στη λαϊκή αγορά κυρίως από μεγαλύτερης ηλικίας άτομα, αλλά και από μικρά παιδιά… και αυτό με γεμίζει υποχρεώσεις και ευθύνη. Μού ζητούν αυτόγραφο ,φωτογραφία αλλά κυρίως να μιλήσουν μαζί μου και τι πιο εύκολο να με ρωτήσουν για τον καιρό των επόμενων ημερών . Άλλωστε και αυτή εδώ η συνέντευξη από εσάς είναι στοιχείο αυτής της διαδικασίας. Γνωρίζω όμως πολύ καλά, ότι όλα αυτά έχουν ημερομηνία λήξης μια ημερομηνία που δεν απέχει και πολύ.

Ο Τάσος Αρνιακός εκτός από μετεωρολόγος, είναι ενεργό fan προσκοπάκι.

Ο απολαυστικός μετεωρολόγος, μεταξύ άλλων, μιλάει στην Popaganda για τον Bob Dylan, το Βασιλιά των λιονταριών και ένα ταξίδι που έκανε μόνος του στο Άγιο Όρος.


ΜΟΥΣΙΚΗ:Γεννήθηκα  ένα χιονισμένο πρωινό του Γενάρη στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 πλημμυρισμένο από τους μετεμφυλιακούς ραδιοφωνικούς ήχους του ΕΙΡ με εξελληνισμένα swing, rumba αλλά και Αττίκ. Μεγάλωσα με τα μουσικά ποιοτικά χάδια του Χατζηδάκι, τις  αφυπνιστικές φάπες του Θεοδωράκη, και το περιθωριακό τότε παράπονο του μπουζουκιού του Τσιτσάνη. Γνώρισα  τα παγκόσμια προβλήματα από τα 45άρια των Beatles και των Rolling stones και  τα ελληνικά από τα LP του Σαββόπουλου και τις λαθραίες κασέτες  τον Νικόλα τον Άσιμο. Ωρίμαζα με την φυσαρμόνικα του Dylan, την κιθάρα της Joan Baez, το ηχόχρωμα των Animals, την τρομπέτα του Luis Armstrong. Στη συνέχεια εκτίμησα την μεγαλοφυΐα του Mozart, την εκκωφαντική μεγαλοπρέπεια του Παπαθανασίου, την εκπληκτική ετερόκλητη ηχωδία του Ξενάκη και τα αξέχαστα μεταδιδακτορικά λάιβ Θεοδωράκη, Ξαρχάκου και άλλων. Και ξαφνικά, ως εκ θαύματος γερνάω ευχάριστα τώρα τελευταία ακούγοντας  στο 3D πια τα  Gadjo Dilo, Crime Swing Investigation, The Swing Shoes, Imam Baildi, The Burger Project και Σια. Επιστροφή στις ρίζες μεν, που μπορεί να ικανοποιεί έναν παππού, αλλά και τα συμπεράσματα δικά σας.


ΒΙΒΛΙΑ: Εν αρχή ην Παπαδιαμάντης και τα Διηγήματα του, βαρύτιμα  λογοτεχνικά κοσμήματα, με την κάθε λέξη τους ατίμητο διαμάντι περίτεχνα τοποθετημένο. Ακολούθησαν η Ασκητική του Καζαντζάκη, Οι Μεγάλοι Μύστες του Eduard  Sire, που μου έδωσαν  κάποιες απαντήσεις στο μεγάλο υπαρξιακό ζήτημα, τα άπαντα του Καβάφη που συνδέουν την ιστορία με το τώρα, Εν Λευκώ και Άξιον Εστί του Ελύτη με ανάγλυφο το ελληνικό πάζλ «ήλιος-θάλασσα-ελιά», το Εγχειρίδιο του Καλού Κλέφτη του Ηλία Πετρόπουλου, το Πεζοδρόμιο του Φώτη Σιούμπουρα, που συνδέουν τον ελληνικό μικρόκοσμο με τον υπόκοσμο, τα ποιήματα της Κικής Δημουλά και ό,τι άλλο πέσει στο χέρι μου.


ΤΑΙΝΙΕΣ: Μου αρέσει πολύ ο κινηματογράφος, αν και όλο πιο  σπάνια  βρίσκω πια ταινίες του γούστου μου. Εντούτοις, ξεχωρίζω τελικά το «σενάριο ζωής» του Βασιλιά των Λιονταριών της Disney, την ηθοποιία του Al Pacino στο Άρωμα Γυναίκας, την παραγωγή  και την μουσική του Χορεύοντας με τους Λύκους, το ξεκαρδιστικό ελληνικό ψυχογράφημα του Γάμος αλά Ελληνικά, τον υπέροχο Υπέροχο Άνθρωπο και την σκηνοθεσία του Κούνδουρου στον Δράκο με τον Ηλιόπουλο.


ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Είναι το καθημερινό εργαλείο δουλειάς μου, για την άντληση προγνωστικών στοιχείων  καιρού από μεγάλα διεθνή και ελληνικά μετεωρολογικά κέντρα, ακόμα και ιαπωνικά, ώστε να βγάλω τα συμπεράσματα μου, για τον επερχόμενο καιρό της Ελλάδας, να γράψω την πρόγνωση, να συντάξω μετεωρολογικούς προγνωστικούς χάρτες, διαγράμματα και να τα στείλω στα graphics του ANT1 για τις ανάγκες της παρουσίασης του καιρού. Παράλληλα επικοινωνώ με το e-mail μου, ενημερώνομαι, αλλά έως εκεί. Δεν έχω facebook, διότι όπως αντιλαμβάνεστε, δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για συνομιλίες φωτογραφίες, video, τρολαρίσματα, like και τα τοιαύτα.


ΣΠΟΡ: Μου αρέσει πολύ ο αθλητισμός, διαφορετικά πως θα έβγαζα δύο γιους πρωταθλητές κολύμβησης και μάλιστα open water; Όμως κάθε μέρα περπατάω τρία χιλιόμετρα μετρημένα στηN Καισαριανή για καρδιά και φόρμα (νους υγιής, εν σώματι κτλ), παίζω πολύ καλό πινγκ-πόνγκ, κολυμπώ πολύ το καλοκαίρι, ενώ νεότερος έπαιζα πολύ ποδόσφαιρο και μπάσκετ.


ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Παρόλο που είναι η δουλειά μου δεν βλέπω πολλή τηλεόραση. Οι ειδήσεις, οι αγώνες αυτοκινήτου, μπάσκετ, ποδοσφαίρου, κολύμβησης και στίβου είναι οι πρώτες επιλογές μου, το Ράδιο Αρβύλα, αν δεν με πάρει ο ύπνος (ξυπνάω για τον Παπαδάκη κάθε μέρα στις 6.00 το πρωί) και τώρα τελευταία που και που το Ταμάμ που έχει πλάκα.

ΤΑΞΙΔΙΑ: Η Ελλάδα και οι ομορφιές της είναι πραγματικά ανεξάντλητες και ανεξιχνίαστες. Όμως εκείνο το ταξίδι που θα μου μείνει αλησμόνητο, είναι όταν το 1990 πήγα μόνος μου στο Άγιο Όρος και το γύρισα περπατώντας σε μια εβδομάδα. Όνειρο μου πάντως  είναι τώρα, να πάω όταν βρω χρόνο και χρήμα, στο Θιβέτ, το Κατμαντού και γενικά σε περιοχές με συνδυασμό φυσικού κάλλους και πνευματικής φόρτισης.


popaganda.gr

πηγή 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΣΧΟΛΊΟΥ
Τα σχόλια στό 07magazine men'sblogspot υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων είναι (αστική και ποινική) και βαρύνει τους σχολιαστές.